Vandaag heeft het Friesch dagblad een wel heel merkwaardig artikel:
Prof. Herman De Dijn: transparantie vaak een schijnopenheid
Einde oude cultuur van Danneels [zie hier]
Het artikel heeft eerder, zaterdag 4 september 2010, als De oude cultuur van Danneels in de Belgische De Standaard gestaan [op de website van De Standaard is het alleen voor inloggende abonnees te lezen). Het gaat over de commotie n.a.v. het schandaal rond kindermisbruik door katholieke geestelijken in België, waarbij openheid en daden van de zijde van kardinaal Danneels werden geëist.
Dat het stuk overgenomen is vermeldt het Fries Dagblad wel, maar die datum niet. En dat is opvallend, want het artikel van De Dijn in herdruk, komt een beetje als mosterd na de maaltijd. Het lijkt namelijk een vergoelijking (misschien zelfs een openbaar advies) voor de tot dan toe (4 sept.) tamelijk grote terughoudendheid en het zich verdedigen van kardinaal Danneels. Maar na een oproep tot openheid door een aantal Vlaamse priesters op 7 september, gaf Danneels later die dag voor het eerst in het openbaar toe dat hij fouten had gemaakt. Daarmee komt De Dijns artikel, waarin hij begrip probeert te wekken dat “zelfs erge zaken toegedekt worden ter wille van de goede naam (en de macht) van de instelling, waarin men zich afschermt tegenover de gevaarlijke of vijandige buitenwereld” in een iets ander daglicht te staan.
Er staat ook niet bij dat hij al lange tijd bevriend is met Danneels.
