Op de weblog van Jan, kwam ik het volgende tegen:
"Op een weblog van rietepietz staat een mooi verhaal, zoals zij ze altijd schrijft, met de vraag om je bureaublad op je weblog te plaatsen, omdat ze het leuk vind om te zien wat iedereen er op heeft staan. Zelf heeft ze twee prachtige zelfgemaakt foto's er op (ze heeft 2 computers). Ik had in de reacties gezegd dat het bij mij nogal vaak wisselt en dat ik mijn afbeeldingen gewoon van internet pluk, maar het zette mij toch aan het denken. Vervolgens heb ik, met haar hulp, want zonder lukte het mij niet, nu dus mijn bureaublad geplaatst en nou zou ik iedereen willen vragen om dit zelf ook eens te doen, want nieuwsgierigheid is mij ook niet vreemd
Zo Riet, nou maar eens kijken hoeveel navolging we krijgen. Iedereen nog een fijn weekend gewenst."
Nou Jan, Zie onder, mijn bijdrage (met dank aan je technische ondersteuning):
Eigenlijk is het niks 'spectaculairs' . Gewoon een kind. Gewoon omdat ik kinderen geweldige leuke wezens vind. Het kind straalt onbevangenheid uit. Waren alle volwassenen maar lekker onbevangen, dan zou de wereld er wat anders uitzien. ik blijf dromen, dromen moet je koesteren, nietwaar?
Ik denk dan ook dat ik maar nooit volwassen ga worden……..
En mijn icoontjes? Die staan lekker ongeordend door elkaar, precies zoals ik ook ben. PUNT!
