Breviarium Spinozanum: Begeerte is het wezen van de mens [3]

0
354


“Cupiditas est ipsa hominis essentia quatenus ex data
quacunque ejus affectione determinata concipitur ad aliquid agendum.” [Ethica 3/Aff.Def1]


“Begeerte is het wezen zelf van de mens, voor zover het
wordt opgevat als door de een of andere inwerking erop bepaald om iets te doen.
[Vert. Corinna Vermeulen]


´De begeerte is de wezentheit zelve van de mensch, voor zo
veel zy uit alle gestelde aandoening bepaalt bevat word, tot iets te doen of te
werken.´ [De Nagelate Schriften]


Hier dan het begin van een meer inhoudelijke behandeling van
mijn lezing van deze definitie samen met Spinoza’s toelichting erop, na twee
inleidende blogs: een eerste
blog waarin ik liet zien hoe ‘men’ het als een belangrijke
tekst ervaart, waard om als wijze tekst op een tegeltje aan te brengen en een
volgend
blog waarin ik, enigszins tot mijn ontsteltenis, moest laten zien
hoe deze definitie door de Spinoza scholars wordt veronachtzaamd.


Voor de tekst en/of vertaling van  ‘explicatio’ die Spinoza bij deze affectdefinitie
geeft verwijs ik ieder naar z’n eigen boekenkast – ik neem hier alleen de tekst
van De Nagelate Schriften  over, maar zal bij mijn bespreking wel de
vertalingen van Henri Krop (en de door hem geboden Latijnse tekst) en van
Corinna Vermeulen raadplegen.