Onderstaand plaatje had ik nog nooit eerder gezien. Vanochtend, zoals altijd weer opzoek naar Spinozana, verscheen het op mijn pad. De foto werd overgenomen in het (dure) boek van Jan-Hendrik Wulf met die ouderwets lange titel, Spinoza in der jüdischen Aufklärung: Baruch Spinoza als diskursive Grenzfigur des Jüdischen und Nichtjüdischen in den Texten der Haskala von Moses Mendelssohn bis Salomon Rubin und in frühen zionistischen Zeugnissen [Walter de Gruyter, 2012 – cf blog]. Daarin laat books.google het zien op p. 600, met dit bijschrift:
7 Spinoza-Denkmal (errichtet am 14. September 1180), Bronze des franzosischen Bildhauers Frederic Hexamer (1847-1924), nahe der Paviljoensgracht 72/74 in Den Haag, Spinozas letztem Wohnort, aus: Sokolow (1929), ohne Seitenangabe
Dat boek van Sokolow verscheen in het Hebreeuws en was volgens Wulf:
Nachum Sokolow, Spinoza und seine Zeit. Paris, Voltaire, 1929.
Datzelfde boek catalogiseert de Duitse Spinozabibliografie als:
Sokolow, Nahum: Barukh Shpinoza uzemano: midrash befilosofya uvekorot ha'itim [Baruch Spinoza and his time: a study in philosophy and history]. Paris : [s.e.] 1929. – 434 pp.
Gezien dat jaartal vermoed ik dat de foto is genomen bij de herdenking van Spinoza's 250e sterfdag in 1927. Nu dan die wellicht veelzeggende foto die dicht in de beurt van heiligenverering lijkt te komen, waar wij Spinoza-liefhebbers niet altijd wars van zijn:
