Vrijdagavond zijn Edgar, Roelien en ik met de puppen naar Momodogs geweest. Momodogs is een hydrotherapiecentrum waar veel honden met klachten geholpen kunnen worden door middel van therapie in het bad of in de onderwaterloopband.
Monique haalt hier fantastische resultaten mee.
Daarnaast is er ook een mogelijkheid om pups kennis te laten maken met zwemmen. Een goede begeleiding zorgt ervoor dat de pups niet in paniek raken en zo is de eerste ervaring met water heel positief.
De pups zwemmen maar kort maar zijn toch helemaal stuk na afloop.
Met Lori, Jotta en Romi ben ik hier in het verleden ook geweest via de hondenschool. Ribbel heeft het zwemmen van Romi geleerd.
Eerst worden de pups gedoucht, het laatste vuil er uit maar vooral om de spieren goed op te warmen. Het bad is 30 graden, dat is warm maar omdat het 8 graden lager is dan de lichaamstemperatuur koelen de pups toch vrij snel af en worden ze dan ook na afloop weer heerlijk warm gedoucht. Merel vond het douchen maar niets maar Pleun 'zat' er heerlijk van te genieten.
Pleun wordt gedoucht door Kim
Monique gaat met de puppen in het water en wacht tot de pups zelf het initiatief nemen om te gaan zwemmen en dat hebben ze allevier gedaan, de één wat sneller dan de ander, maar toch allemaal zelf.
Pleun mocht als eerste en tastte het water voorzichtig af, ze kunnen niet inschatten hoe diep het is en dat is best spannend voor ze.
Daarna was Cross aan de beurt, die tastte helemaal niets af, die dacht alleen, hoe kom ik zo snel mogelijk bij Nelleke.
Monique vond hem een gevalletje…niet denken maar doen….
Mmmm….man eigen???
Cross zwom erg knap, hij maakte met z'n stevige pootjes krachtige slagen, als of hij nooit anders gedaan had.
Daarna was Evi aan de beurt, zij vond het erg spannend.
Als ze in 'de juf' had kunnen kruipen had ze het gedaan, Evi heeft haar wel duizend kusjes gegeven. Monique nam rustig de tijd voor haar en ook Evi besloot dat ze toch ging zwemmen.
Ze kon het zelfs helemaal alleen
Als laatste was Merel aan de beurt. Zij vond het douchen maar niets.
Het zwemmen daarintegen vond ze helemaal geweldig.
Binnen twee minuten ging ze vanuit Monique's armen onderweg naar Roelien en eigenlijk gelijk al zelfstandig. Hele knappe Merel.
Het was weer een hele belevenis, zowel voor de puppen als voor ons. Je staat daar toch trots te zijn. Edgar en ik hebben geen kinderen maar ik stel me er zo'n gevoel bij voor dat je je kind het eerst zonder zijwieltjes weg ziet fietsen, haha.
