Ik heb weer last van mijn jaarlijks terugkerende kerst-irritatie.
Vanmorgen heb ik eerst met zwangere Jotta een rondje gesloft, het gaat goed met haar maar lopen gaat erg traag.
Daarna ben ik met mijn zusje en Ribbel naar het hertenkamp geweest. Daar hebben we pauwen, kippen, konijnen en herten gezien en een stukje door het bos gelopen.
Toen we terug kwamen heb ik Ribbel naar 'bed' gebracht en was het wandeltijd voor Lori en Romi. Ruim na half tien stonden we op de parkeerplaats bij de hei. Op de parkeerplaats stonden een stuk of vijf auto's. Meestal zijn we er eerder, maar nu met pup Ribbel en zwangere Jotta wordt het voor Lori en Romi al snel later.
We zijn eerst door het bos gelopen en daarna over de hei terug.
Een uur of elf waren we weer terug bij de auto.
Het laatste stukje richting de parkeerplaats nam mijn ergenis weer flinke vormen aan. Druk dat het was. Allemaal ongeleide projektielen…lees honden….vlogen links en rechts langs ons heen….want het was tijd voor hun jaarlijkse rondje hei, joehoe, leve de kerst.
Vanmiddag wordt het pas echt erg bij de hei.
Dan staan er, waar normaal een auto of vijf staan, zeker honderd auto's, tenminste…als er geen regenbui komt, want dan blijven we natuurlijk binnen bij de kachel.
Gelukkig waren wij de drukte bijna voor en hebben heerlijk gewandelt. Vanmiddag zoeken we een plek ver weg van de hei om lekker te wandelen. Stilletjes hopende dat de mensen eens tot een inzicht komen dat hondjes elke dag een lekkere wandeling willen maken.
Lieve allemaal….een vrolijk kerstfeest…en vergeet de hondjes niet.
Onderonsje…
Familie Pauw…
bewondert Ribbel
Moeder en dochter