Zoals gebruikelijk sloten we de Vierdaagse af bij Spijker in Beek.
Muziek en een lekker pilsje moesten de pijn doen vergeten. Een succesvolle Vierdaagse voor mij, niet voor mijn broer. Hij moest al vlug uitvallen tijdens de Dag van Groesbeek.
Ik weet zeker dat hij volgend jaar super gemotiveerd is om dan zijn cijfer 17 te behalen. Hij moet nog twee jaar de 50 kilometerroute lopen. In 2016 tijdens de 100ste Vierdaagse mogen we beide weer 40 kilometer wandelen.
Zelf bedacht ik me dat als het omgekeerd zou zijn ik erg veel moeite zou hebben om alleen de langere afstand te wandelen. Na 3 pilsjes (anders wordt hè wel erg moe 
) besloten we nog even langs de snackbar te gaan.
Mijn broer kocht een ijsje en ik een gehaktbal. Ik zei tegen de eigenaar dat ik er niet helemaal vanuit Roosendaal zou langskomen, maar dat ik me ieder jaar verheugde op de gehaktballen in Beek.
Terug aangekomen op het gastadres gingen we slapen. De Vierdaagse van 2013 zat erop, volgend jaar nieuwe kansen. Was het alvast maar zover.
