Tied van Noord, tied van Gold, tied van euliekouken bakken, mor ook
spekdikken en dus komt Ede Stoal weer om de houke kieken. Bie mie
oaltans. Zo soms motten je mor weer ains luusteren. Oal dou ik dat
voaker. Mor nou even specioale aandacht veur de man dei net zo voak
verhuusde as ik per dag eet. En da's vool kin ik joe zeggen. Ain best
enne en dus woonde he den weer doar en den weer doar. Dat doar dat is
Grunnen, want uut Grunnnen ging het noeit vot. Hij zong zelfs over
Fraisland. Dat was nait zien laand, mor haar d'r wel respect veur en zo
heurt dat ook.