Dertien jaar na Jan Ullrich verwelkomde Duitsland in 2006 opnieuw een wereldkampioen bij de beloften: Gerald Ciolek. De inmiddels 22-jarige sprintbom ruilde de voorbije winter voor grof geld Team Columbia voor Milram en moet samen met Gerdemann het nieuwe Duitse uithangbord worden. Als belofte al verbijsterde de blonde bonk zijn meer geroutineerde landgenoten door naar winst te snellen in het kampioenschap van Duitsland. Ciolek kende ook meteen een wervelend debuutjaar bij de profs. Hij won drie ritten in de Ronde van Duitsland, snelde naar het podium in de Vattenfall Cyclassics (3de) en schoot ook nog in de roos in de Niedersachsen Rundfahrt, de Ronde van Oostenrijk, Rheinland Pfalz en de Drei-Länder-Tour. Vorig seizoen pakte hij alweer ritwinst in de Ronde van Duitsland en de Bayern Rundfahrt. Toch imponeerde hij vooral in de Tour, waar hij zich uit de naad reed voor Cavendish en in diens zog zelf nog twee keer tweede en evenveel keer derde werd. In dat opzicht was de Tout van dit jaar, waarin hij zijn eigen kans kon gaan, een tegenvaller. Ciolek, die er in iedere sprint bijna zijn hoofd afschudt, is samen met Hushovd nochtans een van de snelste machtsspurters in het peloton. Dat bewees hij dan maar in de Vuelta, met ritwinst in Emmen. Zijn grote droom is ooit Milaan-Sanremo winnen, wat gezien zijn kracht bergop absoluut geen utopie is.
