„De dijk vol herinneringen in goede en slechte tijden.” Zo omschrijven de Brabanders Joop en Cobi Kennis de Oosterhoutsedijk aan het einde van de eerste wandeldag, al rustend bij de eerste de beste schaduwplek, de spoortunnel. „Vorig jaar was het zwaar, het was net oorlog met al die ambulances”, leggen ze uit.
„Wanneer je direct na de start weer een sirene hoort, denk je direct aan de verschrikkingen van vorig jaar.” Ze hebben een speciaal gevoel wanneer ze over de dijk lopen, waar vorig jaar zoveel wandelaars in de problemen kwamen door de extreme weersomstandigheden. „Al lopend worden onze ogen gewoon naar de plek geloodst waar we vorig jaar mensen zagen flauwvallen. Onbewust gebeurt dat. We zijn daar in gedachten veel mee bezig”, vertellen ze. Meer wandelaars hadden gisteren speciale gevoelens toen ze de dijk betraden.
