Zoals beloofd een verslagje van mijn skivakantie: tot ieders verbazing zijn we allemaal heelhuids terug thuis geraakt. Niet alleen hebben we lijf en leden niet gebroken, evenmin werd er iets in de studio kapot gemaakt, we mogen fier zijn op onszelf (
).
Het weer was afwisselend maar eerder goed, er was (eerst maar net) genoeg sneeuw maar vooral was de ambiance zeer leuk. Elke dag skiën, soms eten boven op de piste, elke vooravond iets van animatie (snowboard demonstratie, avondskiën met verlichting, descente aux flambeaux,…) en elke avond de kids op ‘sortie’. In de praktijk was dat meestal naar de bowling waar er ook gebiljart kon worden, de meisjes gingen ook ijsschaatsen en een keer naar de bioscoop.
We konden daar ook twee keer kijken op groot scherm naar champions league voetbal en één avond was er een optreden van een plaatselijke rockband. Tijd om ons te vervelen was er dus absoluut niet, integendeel.
Hert hoeft dan ook niet gezegd dat de kids de tijd van hun leven hadden en ‘den ouwe’ wel redelijk uitgeput was na zo’n weekje. De laptops (3!) in onze studio gingen nooit vroeger uit dan één uur ’s nachts maar mijn biologische klok staat zo ergens rond 7u30 ’s ochtends – de jeugd bleef dan nog enkele uurtjes mompelend doorslapen – zodat ik blij was hier in Merana een beetje bij te slapen.
Soit, het was meer dan de moeite hetgeen ook blijkt uit de pretoogjes op deze foto’s
(Nicolas)
