Net zoals Italianen van feestjes houden zijn ze ook met feestdagen gul. Vrijdag was het na Kerst en Nieuwjaar de derde week op rij met een feestdag, deze keer La Befana, een kinderfeest rond een heks, een beetje vergelijkbaar met onze Sinterklaas.
Goed, mij hoor je alvast niet klagen want dat betekende dat ik als metsershulpje vrijaf had en we dus iets leuks konden doen. Ons eerste idee was om te gaan ‘outletshoppen’, het was tenslotte de tweede dag van de solden maar gelukkig hield het goede weer én ons gezonde verstand ons tegen want daarna zagen we op het nieuws dat er wachttijden waren van één uur voor sommige winkels, één uur aan de pashokjes en nog eens één uur aan de kassa.
Solden, you gotta love it maar wij gaan gewoon binnenkort op een weekdag als iedereen wel aan het werk is en het lekker rustig zal zijn.
Ons plan B was met de auto richting kust – ons favoriete uitstapje tijdens de rustige maanden, het vooruitzicht op zestien graden in de winter is redelijk verleidelijk – om eerst een beetje te mountainbiken in het natuurgebied Le Manie (vlakbij Noli), wel veel bergop maar met schitterende vergezichten over de kust, om daarna af te zakken naar de zee.
We waren zeker niet de enigen met dat idee, het strand was druk met mensen, kinderen, honden, de terrasjes zaten vol, de dijk wemelde van de kuierende families…kortom, gezellige Italiaanse drukte op zijn best. We aten ons broodjes op het zand en terwijl ik nog een lange strandwandeling maakte met de hond heeft Natascha doodeenvoudig een uurtje gezonnebaad, op 6 januari maar liefst!
Op weg naar huis bezochten we op aanraden van gasten deze zomer nog het dorpje Verezzi (deelgemeente van Borgio Verezzi) enkele kilometers landinwaarts tussen Pietra Ligure en Finale Ligure. We waren verrast dat er ook daar behoorlijk wat bezoekers rondhingen, ook de (vele) restaurants waren goed bezet, er was kinderanimatie voor La Befana, een mooi kerkje met dito kerststal maar vooral is het plaatsje op zich zeker een bezoekje waard, een oud rustiek dorp met mooi uitzicht over de kust dat terecht werd opgenomen in de lijst van ‘I Borghi più belli d’Italia’ (http://www.borghitalia.it).
‘s Avonds was er dan in Villa Carla – het restaurant het dichtste bij onze Agriturismo – een aperocena met muziekoptreden, voor 5 euro per glas of 20 euro per fles een all you can eat buffet van pizza, focaccia en antipasti, gevolgd door een behoorlijk pittige penne arrabiata.
Het groepje bestaande uit een wat oudere drummer mét mondharmonica en een accoustische gitarist met micro gaf ondertussen van jetje dat het geen naam had. Er waren verschillende mensen die we kenden, waardoor de combinatie van gepassioneerde muzikanten die er meer dan zin in hadden, lekker eten lekker wijntje, gezellige babbel een perfect slot was van een heerlijke vakantiedag in eigen land (jaja, na bijna 4 jaar mogen we La Bella Italia al een beetje ‘ons eigen land’ noemen, 
)
(Nicolas)