Soms krijg je van die meldingen dat je denkt dat bestaat (bijna)
niet! Zo kreeg ik in februari van een inwoner uit een dorp verderop een melding
van een dode Das (Meles meles) op een dassenburcht. De melder vond het nogal
verdachte omstandigheden dus ga ik samen met hem op de afgesproken plek kijken.
Op de kruising staat de man mij op te wachten. We maken kennis met elkaar en
hij zou mij de weg wijzen. Ik wil gas geven en dan zegt hij: Stop maar, hier is het! Stom verbaast zet ik de auto aan
de kant! Hier? Ja, loop maar mee…. In het bosje zie ik een paar pijpen, die
hebben inderdaad de goede afmeting voor een Das maar de algemene indruk van de
pijpen geven een nogal verlaten indruk. Sommige meldingen die ik krijg zijn ook
wel eens iets anders dan een Das. Sommige mensen zien in een groot konijnenhol,
waar een hond/vos beetje aan gegraven heeft, aan als dassenburcht. En een dode
bunzing/steenmarter zien ze soms aan als een Das. Elke melding is hoe dan ook
waardevol! Maar deze melding klonk vanaf het begin echt das serieus en klopt
van alle kanten! Mijn hartelijke dank daarvoor!
Tussen de struiken door zien we
de dode Das liggen. Het lijken verdachte omstandigheden maar er zijn geen
strikken of kogelgaten en aan de burcht is ook niks aan de hand. Het zou best
kunnen dat de Das op de verharde weg is aangereden en dat hij met zijn laatste
krachten zich naar de burcht heeft gesleept. Het ziet er naar uit dat de Das al
een tijdje dood is op de rug is al een kale huidplek te zien. We besluiten de Das
te laten liggen. Speurend op de werpheuvels zien we geen verse prenten. Zou dit
de enigste Das in de buurt zijn? De tijd zal het leren. Eenmaal thuis zet ik
een puntje op mijn dassenburchtkaart. Dit werpt meteen een nieuwe kijk op de
verspreiding van de Das in de Gemeente Roerdalen. De puzzelstukjes van
verkeersslachtoffers en losse prentwaarnemingen uit het verleden passen hierdoor
steeds beter in elkaar. Opvallend is dat tussen deze nieuwe burcht in een
rechte vogelvlucht lijn naar de eerst bewoonde burcht op een afstand van een
kilometer ligt. Deze burchtafstand komt mooi overeen met de rest van de
dassenburchten in het Roerdal. Opvallend is dat deze vogelvluchtlijn kruist met
een Provinciale- en een gemeentelijke
weg en laat precies op die twee kruispunten hier in het verleden dassen zijn
doodgereden. Deze verkeersslachtoffers zijn
waarschijnlijk jonge volwassen dassen geweest die uit een bezet dassenterritorium
zijn weggejaagd om een eigen burcht te
graven en een nieuwe clan te stichten. De Dassen gaven met hun grootste offer
aan dat ze hun oude verspreidingsgebied van voor 1960 weer willen herveroveren.
Helaas sneuvelde deze pionier dassen vroegtijdig op het asfalt die voor 1960
niet zo'n hoge verkeersintensiteit had. Zo word elke mogelijke populatie
uitbreiding door het alsmaar toenemende verkeer in de kiem gesmoord. Twee weken
later ben ik gaan kijken bij de burcht maar zie geen tekenen dat er een andere
Das in de buurt is. Maar twee maanden later ben ik vol goede moed weer eens gaan
kijken bij de nieuwe dassenburcht. De dode Das is inmiddels een stuk platter geworden
en heeft een heel warrige vacht. Geen wonder, het is een komen en gaan van Koolmezen.
Ze verzamelen gretig dassenharen en vliegen met een volle snavel weg voor de
warme aankleding van hun toekomstige vogelnestje.
Wat een verrassing: Een pijp is
vers uitgegraven door een Das en er staan verse dassenprenten op. Deze nieuwe
pionier heeft de oversteek van het drukke Provinciale asfalt blijkbaar wonderwel
overleeft en gaat het nieuwe leefgebied claimen. De latrine is inmiddels voorzien
van verse poep. Het zandpad langs het bosje staan op een modderig stukje vol
met puntgave dassenprenten.
Het zal je niet verbazen dat Dassen vier verschillende poten
hebben. Het mooie daarvan is dat je het verschil tussen de achterpoot en de
voorpoot goed kunt zien aan de afdruk. Bij deze foto staat een rechter voorpoot,
de rode pijltjes wijzen de nagel afdrukken aan.
Deze stevige lange nagels komen
goed van pas bij het graven van een burcht en andere werkzaamheden om voedsel
te verzamelen. Met een goed gevoel stap ik op mijn fiets en na een tijdje ben
ik bij de twee knelpunten waar dassen in het verleden zijn doodgereden. De
Gemeente Roerdalen heeft inmiddels mijn Dasknelpuntenkaart ontvangen en die
staan er uiteraard ook op! De rode pijl op de kaart geeft aan waar een passage
moet komen onder de gemeentelijke weg. Dus als deze weg wordt gereconstrueerd
wordt hier rekening mee worden gehouden door een fauna tunnel aan te leggen. Tussen
deze twee wegen ligt een akker en een bosstrook. Terwijl ik op de grens van de
akker en bosstrook loop, richting de Provinciale weg N293, vindt ik weer verse
prenten. Er vindt meer uitwisseling plaats dan ik had verwacht. Deze waarneming
baart mij toch zorgen….. Wat nu? Moeten we wachten op nieuwe
verkeersslachtoffers op deze twee knelpunten? Het lijkt mij logisch dat een en
een twee is ! Willen we de dassenpopulatie laten herstellen moeten we ze
daarbij helpen door deze belangrijke dassenwissel met twee knelpunten (op de
kaart rode pijl gemeente en zwarte pijl Provincie) veilig te stellen. Ik zal doen wat ik kan doen om deze twee
knelpunten zowel bij de Gemeente Roerdalen en Provincie Limburg onder de
aandacht te brengen. Het is altijd weer verrassend om te zien wat een
onverwachte melding te weeg brengt. Zo dichtbij huis dat je denkt dat je
onderhand alles wel weet waar de dassen in de natuur dichtbij voorkomen…..dus
zeg nooit, nooit tegen een nieuwe melding.
