Het is vroeg in de ochtend en sta
geduldig langs de drukke Heinsbergerweg. Tevreden kijk ik toe hoe Roermond een
Limburgse primeur krijgt. De werklui van Pius Floris boomverzorging zijn in
opdracht van de gemeente Roermond inmiddels bezig. Ze hebben de toekomstige
brug voor de Gewone eekhoorn (Sciurus vulgaris) naast het fietspad uitgerold.
Vakkundig
worden de triangels met slangklemmen aan de groene hangmat met twee touwen
bevestigd. Het derde en bovenste touw dient als ophanging maar ook voor de
stabiliteit. Terwijl ze vlijtig bezig zijn om alles in gereedheid brengen ga ik
even een Eekhoorn zoeken in de aangrenzende begraafplaats. Als je nu een
Eekhoorn tegenkomt heb je vooral nu de paartijd in aantocht een verhoogde kans
op meerdere Eekhoorns tegelijk te zien. Het enorme kabaal van krassende nagels
over boomstammen, dwarrelend boomschors dat in een dikke laag herfstbladeren valt
verraad dat de Eekhoorns met dit jaarlijkse terugkerende evenement druk bezig
zijn. Een vrouwtje wordt achtervolgd door twee hitsige mannetjes die vechten om
de gunste van haar. Als ze stil er tussen uit wilt knijpen, concentreren de
twee "kemphanen" zich weer op het vrouwtje. Het drietal rent weg
tussen de statige grafstenen. Die rode heethoofden hebben duidelijk geen last
van het waterkoude weer!
Terug bij de Heinsbergerweg zijn ze al vergevorderd en
staan ze inmiddels in de kooi van de hoogwerker in de boomkruin. De touwen van
de eekhoornbrug worden zo aan de boom bevestigd dat deze er geen last van heeft
en in de verre toekomst ook nog eventueel bij gesteld kan worden. Als de
laatste slangklem is aangedraaid is de eerste Limburgse
Eekhoornbrug in Roermond een feit en is klaar voor gebruik! In de boomkroon met een Eekhoornperspectief zie je nog eens duidelijk de barrière werking van het asfalt.
Ondanks
het gebruikelijke ongenuanceerde Nederlandse gezeur over geld zijn de eerste
positieve reacties van passerende voetgangers een opsteker! Eenmaal weer met beide benen op de grond vindt ik onder de Eekhoornbrug dennenkegel met knaagsporen van een Eekhoorn.
Ik heb er dan ook de volste vertrouwen in dat de Eekhoornbrug gebruikt gaat worden. Nu is het de
keuze aan de Eekhoorns zelf of ze de Eekhoornbrug gaan gebruiken. Natuurlijk
zijn we nu niet in de veronderstelling dat hier nooit meer een Eekhoorn op de
Heinsbergerweg zal sneuvelen als verkeersslachtoffer. Maar de aanwezige
Eekhoornpopulatie is vanaf nu tenminste in de luxe positie om te kiezen. Natuur beschermen is een ook een kwestie van
nieuwe kansen bieden. Dat kun je nog niet van de vele verharde wegen zeggen die
eekhoornleefgebieden in het Limburgse bronsgroen eikenhout doorsnijden.
Roermond heeft de trend in Limburg gezet
en heeft daarmee, wat mij betreft, een echte pluim(staart) verdiend!
