Het seizoen vordert en dat geldt zeker ook voor de Grauwe ganzen (Anser anser) in de dorpsvijver. Soms gaat alles zo snel dat ik de belangrijkste gebeurtenissen van de Bergse ganzen even samenvat. In het vroege voorjaar hadden ze een valse start bij de dorpsvijver. Een paar nesten met eieren zijn verloren gegaan. Maar ze geven nooit op en na een tijdje hadden ze weer een nieuw nest. Dit keer ook een nest in de rietkraag.
In totaal zijn er tot nu toe drie succesvolle broedsels bij de dorpsvijver. En als je even niet oplet zijn de eerste zeven Grauwe ganzen pullen net uitgekomen en bezig met een ontdekkingstocht op de dorpsvijver.
Ook het eerste broedsel van de Nijlgans (Alopochen aegyptiac) was mislukt in het vroege voorjaar maar vandaag hebben ze negen jongen. Een bijna idyllisch plaatje maar vanaf mijn bankje zie ik dat de ouders compleet in paniek raken! Een van hun pulletje is hevig aan het spartelen en wordt omlaag getrokken, waarschijnlijk door een grote Snoek. Het vrouwtje doet een verwoede poging en duikt met haar kop het jong na. Boven al mijn verwachting in lukt het haar om het jong met haar snavel weer boven water te krijgen maar het jong is sterven na dood. Ze dobbert nog even met haar levenloos jong rond en dan laat ze los. De Snoek eist zijn verdiende prooi op en trekt het jong voorgoed mee de diepte in. Radeloos loodst het koppeltje Nijlganzen hun acht overgebleven jonge pullen weg van de plek des onheils. Ondanks dat er grote verliezen kunnen optreden produceert ieder koppel gemiddeld 4,3 nieuwe Nijlganzen. Het Loch Ness Monster kan vanuit het duistere vijverwater elk moment weer toeslaan, maar voor vandaag is zijn honger gestild.
Een vrouwtje van de Grauwe gans met vijf jongen heeft tijdens het broeden haar man verloren. Die had ik in een bosje achter de vijver gevonden. De doodsoorzaak is voor mij onbekend. Het leven van een Grauwe gans is niet altijd rozengeur en maneschijn. Maar ze is een geweldige moeder en zorgt goed voor haar jonge pullen. Daarnaast neemt ze een wijze zet door ze zich steeds vaker bij het andere koppeltje met zeven jonge pullen aan te sluiten. Blijkbaar hebben ze begrip voor haar situatie en er is totaal geen sprake van enige vorm van agressie tussen de ouderganzen. Soms zie ik zelfs dat het alleenstaande vrouwtje naast haar eigen jongen ook de andere pullen de lekkere grashapjes aanwijst. Zo profiteren ze van elkaars aanwezigheid. Maar ondanks de goede zorgen is bij het koppel met de zeven jonge, een jonkie dood gegaan. Maar dat kwam niet als een verrassing. Deze sukkelde al dagen achter de groep aan. Een derde koppel Grauwe ganzen heeft ook vijf jonge pullen maar die zitten meer in de achter vijver en houden zich zeer afzijdig dus die zie ik niet zo vaak. Nu weer een maand verder heeft het trio ouderschap van de Grauwe ganzen zijn vruchten afgeworpen. Vandaag heb ik mijn ronde weer gedaan en zag dat de jongen ontzettend hard gegroeid zijn. Hopelijk kunnen we over een maandje de jongen alweer ringen. Maar dan moeten ze niet net zoals vorig jaar in ganzenpas door het dorp aan de wandel gaan. Dus iedereen duimen dat de Grauwe ganzen dit jaar in de Bergse dorpsvijver blijven!
