William Somerset Maugham (1874 – 1965), in Parijs geboren Engelse schrijver. De eerste en allesbepalende tragedie in Maughams leven was de dood van zijn moeder toen hij acht was en waardoor hij waarschijnlijk het trauma van te gaan stotteren opliep. Een paar jaar later overleed zijn vader en werd de jonge Maugham opgenomen in het kinderloze gezin van zijn oom, die predikant was in Whitstable, een plaatsje in Kent. Hij begon er veel te lezen. Daarmee ging hij door toen hij intern op de King's School in Canterbury was geplaatst. Hij las Frans, Duits, Russisch en Italiaans en ontwikkelde een levenslange en intense liefde voor de wereld literatuur die misschien wel de basis voor de vitaliteit van zijn eigen geschriften vormde.
Een van zijn eerste romans, waarmee hij blijvend succes had, was zijn grote autobiografische ‘bildungsroman’ Of Human Bondage (1915). Het handelt over het leven van de wees Philip Carey, die door een gelovige oom, predikant in Blackstable, werd opgevoed. ("Hij was niet een wrede man, maar een domme, harde man met een kleine sensualiteit.") In plaats van stotteren gaf Maugham zijn hoofdpersoon als handicap een klompvoet, waarmee hij opschool werd gepest, waardoor hij een nogal eenzaam leven leidde. Hij ontwikkelde een overgevoelig karakter en werd iemand zonder zelfvertrouwen die al vanaf zijn vroegste jeugd ongelukkig was. Ook Philip las veel. "Insensibly he formed the most delightful habit in the world, the habit of reading: he did not know that thus he was providing himself with an refuge from all distress of life; he did not know either that he was creating for himself an unreal world which would make the real world of every day a source of bitter disappointment." (Penguin Book, 1963 p. 37)