Dat ik gisteren het blog over de bibliofiele editie van de door Tobie
Goedewaagen geredigeerde Tractatus
politicus, in 1928 luxe uitgegeven door de Heuvelpers, in de categorie “Inutilis
scientia Spinozana” onderbracht, had ermee te maken dat ik het feit dat er
zulke hoge prijzen voor zo’n boekje worden gevraagd, inderdaad onder onnutte
kennis inzake Spinoza schaar.
In de titel beweerde ik dat Tobie Goedewaagen 2x over
Spinoza schreef. Ik bedoelde daarmee, zoals ik daar ook uitlegde, dat ik in
zijn omvangrijke bibliografie slechts 2x de naam Spinoza in een titel kon
terugvinden. Maar hij heeft, uiteraard zou ik zeggen, wel vaker iets over Spinoza
beweerd. Voor ik, zoals ik zei van plan te zijn, zijn tweede tekst over Spinoza
in een blog breng, wil ik hier wijzen op zijn twee belangrijkste werken: zijn
dissertatie en – wat alleen ik zo aanduid – zijn ‘Habilitationsschrift’. In
beide werken komt Spinoza voor.
Zijn dissertatie dateert van 1923 en draagt als titel en
onderschrift:
