Nog niet eerder had ik van de Australische muzikant en comedian Tim Minchin gehoord. Maar via het weblog van Kevin, die ook nog nooit van hem had gehoord, maar die er weer op gewezen was door iemand anders…enz. heb ik de YouTube-video bekeken, waarin Tim Minchin grappig, relativerend en serieus geëngageerd tegelijk zingt over zijn liefde voor zijn vrouw.
Het is inderdaad fraai om tijdens het luisteren naar deze song intussen Spinoza’s gedachten over de liefde in je achterhoofd te hebben: liefde is blijdschap samen met de idee van een uitwendige oorzaak (Scholium bij het Corrolarium bij III/st.13) en die blijdschap betekent weer toename van macht, zijn en perfectie. En ook stelling III/33: “Wanneer wij een voorwerp dat op ons lijkt, liefhebben, dan proberen wij zo veel mogelijk te bewerkstelligen dat het ons ook liefheeft.”
Tim Minchin zingt ongeveer net zo nuchter (en ontnuchterend) als Spinoza over de passie die de liefde is, en tegelijk toch warmer, gepassioneerder. [Na de video plaats ik de songtekst; als u die eerst opent en daarna de video laat spelen, is die tekst mee te lezen]
Tim Minchin – If I Didn't Have You
