Joep Dohmen (1946), dé Nederlandse filosoof van de levenskunst, die de afgelopen vijftien jaar dit "bij uitstek humanistische gedachtegoed" grondig bestudeerde en verder ontwikkelde (zo is op de Humanistische Canon te lezen), heeft zijn uit 2002 daterende boek herzien en met ruim 30 pagina's vermeerderd. Het ligt in de winkel.
Joep Dohmen, Levenskunst. De Grote Filosofen Over Het Goede Leven. Ambo/Anthos, [1e ed. 2002], maart 2014
"De auteur heeft deze bloemlezing van een nieuwe inleiding voorzien en uitgebreid met eigentijdse teksten uit de 21ste eeuw.
In deze bloemlezing worden de klassieke teksten uit de geschiedenis van de filosofische levenskunst bijeengebracht en aan de vergetelheid ontrukt. Centraal staan de verschillende bepalingen en definities van levenskunst als manier om het eigen leven en dat van anderen vorm te geven: van Plato tot Petrarca, van Montaigne tot Nietzsche, van Erasmus tot Schopenhauer, van Rousseau tot Wilhelm Schmid, van Michel Foucault tot Peter Sloterdijk.
We lezen over de grote vragen rond de grote thema’s: genot en lijden, lot en noodlot, beheersing en overgave, eenzaamheid en vriendschap, het verlangen naar rust en de behoefte aan verstrooiing, de spanning tussen het moreel goede en een gelukkige, hedonistische levensstijl. En we lezen welke antwoorden de filosofen daarop hebben gegeven. Deze komen van pas, want ook in de huidige risicosamenleving is er de noodzaak om telkens weer nieuwe, riskante keuzes te maken."
Geen pagina, geen woord over Spinoza. Ik denk dat ik daar wel vrede mee heb. Spinoza hoort bij Dohmen niet thuis, zo heb ik al eerder vastgesteld.