Spinoza in de joodse historiografie [1]

Deze dagen heb ik het boek van Steven Nadler over Spinoza weer eens in z’n geheel gelezen. En ik heb er weer van genoten: zo inhoudelijk informatief én plezierig leesbaar is het geschreven. Echt een zeer knappe studie, die terecht overal ter wereld als de beste biografie van Spinoza wordt gewaardeerd. Op 7 augustus 2007 schreef ik mijn indruk die het Spinoza-boek van Steven Nadler op mij maakte. Ik kom op mijn herlezing terug.
Naast het boek in z’n geheel lezen, grijp je er uiteraard ook vaak naar om iets op te zoeken. Een dag of tien geleden zocht ik er ook in op wat er bij hem over Saul Levi Mortera is te vinden (heel wat); ook wilde ik zien wat hij over Moshe Zacut schreef (niets). Toen ik maart van dit jaar een flink fragment uit de Spinoza-opera van Ton de Kruyf op Youtube zette, kon ik de felle roep om Zacuto erin niet plaatsen. Sindsdien kwam ik toevallig een keer tegen en leerde ik dat Moshe Zacut (1630 – 1697) mét Isaak Naar een medeleerling van Spinoza geweest was op de joodse school Es Haim. Zacut had een hang naar mystiek en poëzie, las ik bij Heinrich Graetz – het was deze ‘zoektocht’ naar Zacut die mij naar diens [Graetz'] op internet staande boek bracht, waarover ik ‘dus’ een blog maakte.