Spinoza en Maimonides – slechts een antitheton?

0
377

Zoals de regelmatige bezoeker van dit weblog wel gemerkt zal hebben vind ik het soms leuk om uit het verleden iets op te duiken. En als ik iets aardigs ontdek geef ik dat hier graag door. Gestimuleerd door het lezen van de autobiografie van Solomon Maimon, wilde ik iets meer weten over wat Spinoza (wellicht) met en van Maimonides heeft. Uiteraard is daarover bij Harry Wolfson veel te vinden (zie dit blog).

Bij Haithi Trust Digital Library is volledig in te zien de niet erg dikke dissertatie von Salomo Rubin (1823-1910): Spinoza und Maimonides: ein psychologisch-philosophisches Antitheton. Wien : Herzfeld & Bauer, 1868. 

Een antitheton (Grieks) is een retorische figuur, waarin twee tegengestelde gedachten tegenover elkaar worden geplaatst zonder tegenspraak te vormen (waarin het zich onderscheid van een antithese).

In dit boekje van 50 bladzijden (dissertaties konden toen soms dun zijn!) bestrijdt de schrijver de opvatting van de Fransman A. Foucher de Careil, die aan de hand van een drietal niet uitgegeven manuscripten van Leibniz, waarin deze studie maakte van Mozes Maimonides’ Gids voor de verdoolden, meende te kunnen aantonen dat Spinoza de mosterd helemaal bij deze “Arabische Aristoteles” vandaan had.