Philipp Blom: Het verdorven genootschap. De vergeten radicalen van de Verlichting [Vertaling Pon Ruiter. De Bezige Bij, 2010]
Tussen Jonathan Israels eerste pil (Radical Enlightenment), zijn tweede (Enlightenment Contested) en het nog te verschijnen derde deel* van zijn trilogie over de Radicale Verlichting, waarin vooral de tweede helft van de achttiende eeuw centraal zal staan, en in het jaar van diens ‘tussendoortje’ A Revolution of the Mind. Radical Enlightenment and the Intellectual Origins of Modern Democracy, verscheen dit boek van Philipp Blom over de volgens hem vergeten Franse radicale filosofen.
De historicus, romanschrijver, journalist en vertaler Blom schreef een aardig en goed leesbaar boek, maar is toch niet degene die d’Alembert, Diderot, d’Holbach en andere philosophes uit de vergetelheid heeft gehaald. Hij deed geen eigen onderzoek, maar maakte gebruik van allerlei studies, monografieën, correspondenties e.d. van de hoofdrolspelers. De verdienste van Blom is dat hij uit al die deelstudies die veelal vooral door specialisten worden gebruikt, voor een breder publiek een interessant verhaal heeft samengesteld over de groep rondom de eerste Franse Encyclopedie. Een aardige vondst is dat hij de salon van de baron d’Holbach (door hem meestal Holbach genoemd) centraal stelde. Zijn enige eigen speurwerk was naar de locatie(s) van deze salon en van de verblijfplaats van de stoffelijke resten van de hoofdpersonen: Diderot, d’Holbach en Helvetius. Die laatste gegevens mogen dan min of meer in vergetelheid zijn geraakt, de auteurs zelf toch bepaald niet.
