Vandaag was zo'n bijzondere dag. Ik moest met een cliënt in het
En wat deed ik. Ik ging heerlijk genieten van de mooie Maastrichtse binnenstad.
Wat kan het leuk zijn: Vrouwen en meisjes Mensen bekijken vanaf een terrasje.
Om 14.00 uur ging ik voor het eerst sinds 6 jaar weer eens naar een psychiater. Voor mezelf dan. Niet dat het weer eens zwaar klote slecht gaat. Maar soms twijfel ik toch wel eens of ik dingen wel 'goed' doe.
Ik vertelde hem over de twijfels in mijn leven. Over mijn toegenomen zelfvertrouwen. Over de verschillende rollen die ik heb.
De psychiater – en eigenlijk voelt hij helemaal niet zo, hij is een geweldig lieve man – liet me even heerlijk aan een 'zelfonderzoekje' doen.
Als nieuw stond ik buiten. Trots op mezelf. Dat ik me niet schaam dat ik hem even nodig had. Dat ik accepteer dat ik een beetje gek blijf. Gek, maar met een dosis zelfvertrouwen.
Zoals het een ervaringsdeskundige betaamt
_______________________________________________________