Het was begin '40.
De twee 19-jarige jongens liepen over de stoep in hartje Rotterdam. Op een gegeven moment kwamen ze een groepje militairen tegen.
Een van de twee jongens besloot de straat over te steken, om daar de etalage van een viswinkel te bekijken.
De andere jongen werd opgepakt. Tewerkgesteld in de Duitse
wapenindustrie.
De 'viswinkeljongen' zou de andere nooit meer terugzien.
Het bovenstaande verhaal vertelde mijn vader – de 'viswinkeljongen' – mij ieder jaar wel. Als geboren en getogen Rotterdammer zou het tussen hem en 'De Duitsers' nooit meer helemaal goed komen. Ik begrijp hem. Nog steeds.
* mijn en zijn onze bijdrage aan stilstaan bij.
_____________________________________________________
