Over de scheve schaats die Jonathan Israel rijdt

0
365

In The New York Review of
Books
staat deze week een bespreking
door David A. Bell van Jonathan Israel's recentste boek,
Revolutionary Ideas: An Intellectual History of the French
Revolution from The Rights of Man to Robespierre
[Princeton
University Press, 870 pp.]:

"A Very Different French
Revolution," zo luidt de titel. Ik raad lezing ten sterkste
aan. Het is niet de eerste uiterst kritische bespreking; ik gaf er al
meerdere door [cf. hier
en hier
en hier
en hier].
Ik meng me niet in deze discussie tussen historici, maar wil wel iets
kwijt (zoals ik ook al in eerdere blogs deed) over iets wat ik als
nogal contradictoir ervaar in Israels aanpak, zoals hij die in de
inleiding van Enlightenment Contested verantwoordde en nog
sterker in A revolution of the mind.

"Scheve schaats van Israel
in z'n latere boeken," liet Wim Klever mij weten in de email
waarin hij mij op de hoogte bracht van dit review. Niks "scheve
schaats van Israel in z'n latere boeken", die scheve
schaats rijdt hij volgens mij al vanaf het begin, alleen wordt die
bij elk volgende boek, waarbij hij zich met groot fanatisme almaar
verder in zijn stelling ingraaft, duidelijker.