Even melden dat uit enige blogs
en reviews
blijkt dat in het nieuwe, zich in Beiroet afspelende boek An
Unnecessary Woman [Grove,
2014 – ISBN-9780802122148 – 320 pagina's] van Rabih
Alameddine, een in Jordanië geboren Libanees die sinds z'n
collegejaren vooral in de V.S. woont en afwisselend in Beiroet, de hoofdpersoon de 72-jarige Libanese
gescheiden en kinderloze verteller en vertaler Aaliya Saleh is. Toen
in 1975 in Libanon de burgeroorlog uitbrak die 15 jaar zou duren, was
Italo Calvino's "Invisible Cities" haar houvast: "I
was reading the book by candlelight while people killed each other
outside my window." Toen de gevechten almaar bleven duren begon
ze haar favoriete boeken in het Arabisch te vertalen o.a. van Danilo
Kiš, W.G. Sebald en Roberto Bolaño – elk jaar een boek – vertalingen
die ze overigens nooit probeert uitgegeven te krijgen. De 37 boeken
die ze in haar leven vertaalde zijn door niemand gelezen. In die enerverende dagen
waarin in haar omgeving zoveel en bij haar thuis zo weinig gebeurt,
valt ze terug op de enige vrienden die ze nog heeft: die met
betrekking tot haar boeken. Het boek bestaat voornamelijk uit monologen
met de personages uit haar boeken en vooral met haar
lievelingsschrijvers, te weten met de "connoisseur of
alienation" Fernando Pessoa en de "pathological outsider"
Baruch Spinoza.
Hier een gesprekje met de auteur (het gaat daarin niet over Spinoza)
