Dit blog gaat over een bijzondere tekst, waarover ik zeer
enthousiast was. Ik bewaarde hem expres voor deze dag waarop we herdenken dat
Spinoza, ik heb er nu al een paar maal op gewezen, 
338 jaar geleden overleed.
Om te laten zien dat hij nog springlevend is, bijvoorbeeld in iemand als Mogens
Lærke [cf.]. Op dinsdagmiddag 24 februari zal hij aan de Radboud
Universiteit Nijmegen spreken tijdens het Dutch Seminar in Early Modern
Philosophy II over: “Spinoza on Formal Essence, Actual Essence, and Two Forms
of Actuality.”
Op dinsdag 16 december 2014 hield Lærke aan het Hoger
Instituut voor Wijsbegeerte aan de KU Leuven een lezing met exact dezelfde
titel. En het PDF daarvan is aldaar
te downloaden. Je kunt dus nu al lezen wat hij straks gaat brengen.
Het is een
werkelijk zeer indrukwekkend stuk. Het is ook een behoorlijk lang en zeer
gedegen academisch werkstuk, waar ik behoorlijk van onder de indruk ben. Maar
ik moet er niet aan denken dat al deze woorden begin volgende week uitstromen
naar oren van mensen die zich misschien al wel wat in Spinoza hebben verdiept,
maar zich wellicht nog niet eerder met precies het soort vraagstukken hebben bezig
gehouden als die Laerke hier aan de orde stelt. Ik vrees dat dan de kern van de
zaak langs die toehoorders af zal glijden.
Maar wát een geweldig interessante tekst is het voor hen die
zich eerder wel met de aangesneden kwesties hebben bezig gehouden, zoals
sommigen hier op dit blog, wanneer het ging over essenties van particuliere
dingen, wat daaronder moet worden verstaan en of die eeuwig zijn; over het
mogelijke verschil tussen essentia
formalis en essentia actualis,
over de essenties van niet bestaande dingen en zo meer (Ethica 2/8, 2/8c en 2/8s etc.).
