Het begon met het aanvragen van een verzoekplaat, die opgedragen werd aan een oude vriendschap. Zo oud, dat je haast van liefde zou kunnen spreken, wanneer je dat niet in lichamelijke toenadering zou vertalen. Maar deze bijzondere gelegenheid wil je dan vasthouden en dan heb je, bij de ouderwetse radio, gewoon een cassette-recorder nodig.
Nu, op mijn radiozuil zijn er twee aanwezig. Maar wat blijkt, de een gaat niet meer open en de ander gaat niet meer dicht ! En dat vlak voor de kerstvakantie !
Uitkomst biedt een beter technisch toegeruste broer, die de uitzending op een CD zal opnemen. En dan blijkt, dat de huislijke financiële bronnen ook nog niet zijn uitgeput. Een gang naar de royaal toegeruste radiozaak in ons winkelcentrum biedt uitkomst.
Vanwege de vakantie moet de installatie een paar weken worden uitgesteld. Maar dan is het zover.
Ik ga even aan de technische kant van de installatie voorbij. Natuurlijk lukt het om ook hier een tegenvaller te boeken, maar die moet ook zonder >hete douche< op te lossen zijn.
Maar de afstandsbediening van de oude, van hetzelfde merk, stelt me wel in staat om de nieuwe schat aan <de praat< te krijgen.
En de geliefde, dan wel noodzakelijke zenders blijken achterelkaar geïnstalleerd te worden. Goed zo ! Dan duw ik er een willkeurige CD in ! En de kwaliteit heeft zich met het merk niet gewisseld. Die goeie, ouwe fabriek in het zuiden des lands toch ! Ik heb verder nog geen behoefte om een verdere keus uit de honderden cd’s te maken.
Eerst maar eens zien hoe het met de aanstichters gaat! Ook hier gaat een willekeurige tape in, uit een hevig verstoft doosje. En wat er dan gebeurt !
Van vele jaren geleden komen de geluids-jachttrofeeën uit het nieuwe apparaat de kamer in golven. Onmiddellijk wordt ik herinnerd aan mijn oude gewoonte om ruimte op de bandjes te sparen de aankondigingen niet mee- op te nemen. Hetgeen ik nu wel betreur. Een prachtig hobo-concert komt binnen. Wat een heerlijke muziek. Maar…. van wie ? Gelukkig hoor ik erna de stem van een bekende radio-coryfee afkondigen, dat het van een van mijn AAG- componisten Bellini is.
Een AAG-componist is een muziekdichter, die muziek geschreven heeft, waarvoor ik nooit de radio zal afzetten. Wat het ook mag zijn. Dit zijn echter niet altijd mijn lievelingscomponisten. Waarvan men er feitelijk maar één kunt hebben. Maar deze heeft dan de pech, dat die ooit wel eens iets geschreven heeft, dat ik nooit op een verlanglijstje zal plaatsen.
Maar al luisterend gaat een Muziek-Sesam-Berg open !!!
Wat ben ik RIJK !!!
Niet aan geld, maar aan wonderschone luistermomenten. Als ik dan naar die drie, ook dik onder het stof zittende plastic boxen kijk, die vol met cassettes zitten !! Daar zit mijn persoonlijke geschiedenis.
Vroeger zei men wel eens >>Zeg me, welke boeken u leest en ik zal zeggen wie u bent<<.
In deze boxen zit zoveel, dat men zal kunnen zeggen >>Zeg me, welke muziek uw hart ooit gestolen (dan wel: geopend!) heeft en ik zal kunnen vertellen, wie u geweest bent.<<.
Lichtzinnig gezegd, zou je kunnen stellen, dat als de radio een half jaar zou staken, ik dat niet zou hoeven merken. Het enige zou zijn, dat de sociale kant van dat leven aan mij voorbij zou gaan. Maar dat doet het dan ook aan de rest van het land. Muzikaal droog zal ik niet komen staan. Niet zonder mijn lievelingscomponist. Noch zonder die serie AAG-componisten. Wat zijn mensen zonder muziek toch arm. Maar dat is niet mijn schuld. Hier helpt ook geen collecteren tegen.
Of….. juist toch wel. Want wat heb ik anders gedaan in de afgelopen 50 jaren ??
Nu, op mijn radiozuil zijn er twee aanwezig. Maar wat blijkt, de een gaat niet meer open en de ander gaat niet meer dicht ! En dat vlak voor de kerstvakantie !
Uitkomst biedt een beter technisch toegeruste broer, die de uitzending op een CD zal opnemen. En dan blijkt, dat de huislijke financiële bronnen ook nog niet zijn uitgeput. Een gang naar de royaal toegeruste radiozaak in ons winkelcentrum biedt uitkomst.
Vanwege de vakantie moet de installatie een paar weken worden uitgesteld. Maar dan is het zover.
Ik ga even aan de technische kant van de installatie voorbij. Natuurlijk lukt het om ook hier een tegenvaller te boeken, maar die moet ook zonder >hete douche< op te lossen zijn.
Maar de afstandsbediening van de oude, van hetzelfde merk, stelt me wel in staat om de nieuwe schat aan <de praat< te krijgen.
En de geliefde, dan wel noodzakelijke zenders blijken achterelkaar geïnstalleerd te worden. Goed zo ! Dan duw ik er een willkeurige CD in ! En de kwaliteit heeft zich met het merk niet gewisseld. Die goeie, ouwe fabriek in het zuiden des lands toch ! Ik heb verder nog geen behoefte om een verdere keus uit de honderden cd’s te maken.
Eerst maar eens zien hoe het met de aanstichters gaat! Ook hier gaat een willekeurige tape in, uit een hevig verstoft doosje. En wat er dan gebeurt !
Van vele jaren geleden komen de geluids-jachttrofeeën uit het nieuwe apparaat de kamer in golven. Onmiddellijk wordt ik herinnerd aan mijn oude gewoonte om ruimte op de bandjes te sparen de aankondigingen niet mee- op te nemen. Hetgeen ik nu wel betreur. Een prachtig hobo-concert komt binnen. Wat een heerlijke muziek. Maar…. van wie ? Gelukkig hoor ik erna de stem van een bekende radio-coryfee afkondigen, dat het van een van mijn AAG- componisten Bellini is.
Een AAG-componist is een muziekdichter, die muziek geschreven heeft, waarvoor ik nooit de radio zal afzetten. Wat het ook mag zijn. Dit zijn echter niet altijd mijn lievelingscomponisten. Waarvan men er feitelijk maar één kunt hebben. Maar deze heeft dan de pech, dat die ooit wel eens iets geschreven heeft, dat ik nooit op een verlanglijstje zal plaatsen.
Maar al luisterend gaat een Muziek-Sesam-Berg open !!!
Wat ben ik RIJK !!!
Niet aan geld, maar aan wonderschone luistermomenten. Als ik dan naar die drie, ook dik onder het stof zittende plastic boxen kijk, die vol met cassettes zitten !! Daar zit mijn persoonlijke geschiedenis.
Vroeger zei men wel eens >>Zeg me, welke boeken u leest en ik zal zeggen wie u bent<<.
In deze boxen zit zoveel, dat men zal kunnen zeggen >>Zeg me, welke muziek uw hart ooit gestolen (dan wel: geopend!) heeft en ik zal kunnen vertellen, wie u geweest bent.<<.
Lichtzinnig gezegd, zou je kunnen stellen, dat als de radio een half jaar zou staken, ik dat niet zou hoeven merken. Het enige zou zijn, dat de sociale kant van dat leven aan mij voorbij zou gaan. Maar dat doet het dan ook aan de rest van het land. Muzikaal droog zal ik niet komen staan. Niet zonder mijn lievelingscomponist. Noch zonder die serie AAG-componisten. Wat zijn mensen zonder muziek toch arm. Maar dat is niet mijn schuld. Hier helpt ook geen collecteren tegen.
Of….. juist toch wel. Want wat heb ik anders gedaan in de afgelopen 50 jaren ??