Wim Klever stuurde mij een scan van een knipsel uit 1997 dat hij bij zoeken naar iets, serendipisch tegenkwam. Het was een scène die Martin Schouten schreef vanuit de zgn. ‘Brieven over het kwaad”, de correspondentie die Willem van Blijenbergh met Spinoza voerde. [Zie blog van 11 en van 14 aug. 2010]
Martin Schouten (1938, Apeldoorn) was als journalist werkzaam voor onder andere NRC Handelsblad, de Volkskrant en HP/De Tijd. Hij schreef twee toneelstukken en publiceerde een groot aantal boeken, waaronder verschillende journalistieke reportages en romans, zoals: Marihuana en hasjiesj (1969); Een olifant omleggen (1973); Schrijversportretten. Boon, Campert, Heeresma, Heijermans, Hillenius, Nescio, A. Roland Holst (1975); Billie en de president: verhalen uit de tijd van de jazz (1977); Werk: vijftig mensen over wat ze nou eigenlijk doen voor de kost en hoe (1978); Ermelo (1982); Voor de oorlog: herinneringen aan de jaren '30 (1982) aan de hand van talloze gesprekken geeft hij een indringend beeld van de vooroorlogse periode; Rinus van der Lubbe, 1909-1934: een biografie (1986); Hotel Terminus (1987); Studio Voorland (1990); Het Blues Museum (1993); Huize Nieuwstad (1993); Kleur (1994); De spiegel en de blinde (1996); Bijlmer blues: reisverhalen (2002); Zelfportret als neger (2006); Het meisje met het hoofddoekje (2008); De bende van Oss: het ware verhaald (uitgebreide heruitgave 2011; verfilmd).
En hij schreef dus ook de volgende mooie en heldere scène. Ik hoop dat hij ermee akkoord is dat ik die hier opneem (ik kom nergens zijn e-mailadres tegen om hem dat te vragen – hij heeft ook geen eigen website). De dialoog is te mooi om in de vergetelheid te laten verdwijnen. Dit weblog is dan een mooie bewaarplaats. *)
