Vandaag heeft Trouw een groot artikel van Arne Jansen over Mandeville, getiteld: De mens is sociaal heel ongeschikt.
Het artikel van de vertaler van Mandeville is niet opgenomen op de website van Trouw. Ik had er graag een link heen gelegd, zodat ieder die geïnteresseerd is in Spinoza kan lezen over een 18e eeuwse benadering van mens en samenleving die sterk leunt op die van Spinoza.
Centraal staat bij Mandeville de zelfvoorkeur (zoals de vertaler ´s mensen love to themselves vertaalt), en de endeavours to preserve himself wat uiteraard Spinoza’s ‘conatus in suo esse perseverandi’ is. In het artikel geen woord over Spinoza.
In z'n recensie in de NRC van 19 mei 2006 van het eerste deel van de Nederlandse vertaling van het Verzameld werk 'De wereld gaat aan deugd ten onder' verwees Arnold Heumakers erop dat volgens Jonathan Israel in Radical Enlightenment Spinoza dé grote invloed op Mandeville was. Ger Groot wist van die connectie weer niets in zijn recensie in NRC van 24 sept. 2008 van het derde deel, ‘Fabel van de bijen’.
Het is te hopen dat de nieuwe publicatie van Wim Klever (zie hier de vooraankondiging) over het bouwwerk van Mandevilles werk op de fundamenten van Spinoza, niet lang op zich laat wachten. Men kan intussen kennisnemen van een vroegere tekst van Klever over Mandeville en Spinoza.
Op de zeer gedegen en informatieve website over Bernard Mandeville die Arne Jansen sinds 2005 bijhoudt, komt tweemaal de naam van Spinoza voor, maar geen enkele maal om op Mandevilles schatplichtigheid aan Spinoza te wijzen.
