Een regelmatig bezoeker van dit
blog, die liefst anoniem wil blijven, attendeerde mij op het boekje
van Louis Hoyack, Spinoza als uitgangspunt [serie Mens en
kosmos, N. Kluwer, Deventer, z.j. [1965], 214 blz.] en zond mij de
cover, een kopie van de inhoud en nadere informatie toe over deze
auteur van wie ik nog nooit gehoord had. Ik ben die bezoeker dankbaar
dat hij mij deze informatie gaf en daarbij schreef: "Ik hoop dat
u met interesse en enig genoegen kennis neemt van de stukken in
bijlage. Het zou mij plezier doen uw bevindingen (en verdere duiding)
te lezen in een toekomstig blogbericht, waarin u gerust kunt putten
uit de summiere informatie in mijn tekst."
Na het lezen van een paar
bladzijden, bemerkte ik al snel dat hier een gedegen kenner van
Spinoza aan het woord was en ik besloot een tweedehands exemplaar te
bemachtigen, want ik lees liever een echt boek dan een pdf aan het
scherm (mijn tablet heeft het begeven). Ik had geluk er een te vinden
dat ik na twee dagen al in huis had: een ongelezen 'als nieuw'
exemplaar.
Dit boek wordt aanleiding voor
enige blogs. In het volgende blog breng ik alles bijeen wat ik kon
vinden over deze Hoyack. In het blog daarna zal ik mijn leeservaring
weergeven en in één of meer daaropvolgende blogs neem ik mij voor
ter illustratie een paar hoofdstukjes uit het boek te brengen die een
indruk geven van hoe de auteur met Spinoza omging. Dat kan te
makkelijker, daar het boek slechts enige wat langere hoofdstukken en
heeft en verder vooral vele kleine, bij elkaar 94 hoofdstukjes – het
lijkt wel een verzameling blogs. Zo schreef ook mijn informant: "Wat
mij betreft ontleent het werkje een bijzondere charme aan de
fragmentarische opbouw ervan: die van een 'blog avant la lettre' kun
je zeggen, maar dan onderworpen aan de seriële structuur van de
gedrukte tekst."