Op 9 mei 2011 had ik een blog
over de nogal aparte Vlaamse filosoof "Leopold Flam
(1912-1995) die gezegd zou hebben: "Ik beschouw me als een
geestelijke erfgenaam van Spinoza." Ik wierp de vraag op waaraan
diens Spinozisme werd ontleend en ik uitte er enige twijfels over.
Afgelopen weekend had de Vlaming
Willy Schuermans van de Spinoza Kring Lier een blog
over Leopold Flam, die hij naar een typering van Cornelis
Verhoeven als parafilosoof neerzet (het zou daarbij gaan om filosofen
die "buiten de traditie staan" en "er niet in slagen
hun gedachten op een verstaanbare manier te formuleren").
Schuermans neemt een stukje tekst
over uit Leopold Flam's De eenzaamheid [Leuven, 1979, blz.
133-134], waarin in hoofdstuk 7, "De metafysische eenzaamheid en
de dood van God," de Ethica van Spinoza ter sprake komt.
Schuermans vindt het "geschreven in een schabouwelijk
Nederlands, met de coherentie van scherp zand." [Zie onder wat
schabouwelijk betekent 1]
Hier die tekst van Flam (die ik in erkentelijkheid overneem van Schuermans):