Vandaag moest ik rond 10 uur bij de tandarts zijn, in mijn geboorte dorp. ik ben daar nogal bang voor, niet voor mijn geboortedorp 
,maar voor mijn tandarts. Om 9 uur vertrok ik met vrij mooi weer op mijn fiets richting Nuth.
Na ca 40 minuten hard doortrappen, kwam ik aan bij de tandarts, en kon meteen doorlopen. Gelukkig niks aan de hand. Geen gaatjes enzo.
Daarna fietste ik nog even naar de begraafplaats van mijn ouders,
ook in Nuth. En ja, ik bood mijn excuses aan, aan mijn ouders. Ik was er al zo'n drie maanden niet geweest. Shame to me!!
Ik praatte even met ze en beloofde weer 2 keer per maand langs te komen. Het graf lag er rustig bij en op de begraafplaats brak de zon door, een prachtig moment, vooral met al die prachtig gekleurde bladeren.
Soms werkt god mee..
Toen ik weer op mijn fiets stapte, reed ik langs de plaatselijke kerk.
Een echte Katholiek Nuther, was dáár druk bezig bladeren aan t ruimen. Ik genoot van de oude man, hij genoot zichtbaar van zijn klus. Al hielp de wind hem niet echt.
"bij je ouders geweest, zeker" riep hij me toe. Ik knikte instemmend. Zijn opmerking maakte me blij, leuk om iemand tegen te komen die mijn ouders nog gekend heeft. En even was ik weer Nuther. Zoals ik dat 44 jaar van mijn leven was.
_______________________________________________________
