Gisteren was de laatste van de vier voorjaarsbijeenkomsten, georganiseerd door de Vereniging Het Spinozahuis. Dit jaar werd de Ethica zoveel mogelijk op een 'niet-geometrische' manier behandeld. Dit betekende dat de inhoud en de gedachtegang van het betreffende Ethica-deel vooral werden uitgelegd met gebruikmaking van de voorredes, corrolaria en scholia. Op deze wijze waren de bijeenkomsten ook aantrekkelijk voor diegenen die zo voor het eerst met dit werk kennis maken.
Miriam van Reijen, hier nog doctorandus maar in de aanloop naar haar promoveren op 21 juni a.s., leidde bij het begin van de middag de spreker in en deed wat huishoudelijke mededelingen.
Gisteren werd de tweede helft van deel IV en van deel V ingeleid door dr. Jeroen Bartels. Hij hield een werkelijk schitterend betoog, waarin hij van de drie Spinozistische kennissoorten nog eens liet zien hoe ze elk – blijvend – hun betekenis hebben en behouden. Fraai hoe hij vanuit de derde kensoort, de scientia intuitiva, liet zien hoe Spinoza in het vijfde deel op grandiose wijze de koppeling maakt tussen het bijzondere en het hoogste algemene, tussen het tijdelijke en het eeuwige – hoe via de geïnformeerde intuïtie in elk concreet particulier enkelding het universele en eeuwige zichtbaar wordt. Het was een fraaie afsluiting van de vier bijeenkomsten.
