Het boek van Knox Peden, Spinoza
Contra Phenomenology: French Rationalism from Cavaillès to Deleuze, [Stanford
University Press, Stanford, 2014, 384 pp] heb ik met interesse gelezen en
er veel van opgestoken. Ik was zeer onder de indruk van de hoofdstukken die ik
las. Over Gueroult, Alquié en vooral over Deleuze heb ik veel van Peden opgestoken. De
twee hoofdstukken over Althusser sloeg ik over, daar ik voor hem geen
affiniteit kon en kan opbrengen, zo vaak als die filosoof van mening over
Spinoza veranderde… Maar daar ik mezelf de regel heb opgelegd om bij voorkeur
een boek in z’n geheel tot mij te nemen en zelfs de gewoonte om het zo mogelijk
tweemaal te lezen voor ik erover schrijf, heb ik het 'even' terzijde gelegd.
Regelmatig overweeg ik het weer ter hand te nemen om het te
herlezen en eindelijk eens mijn leeservaring op te schrijven. Maar ik ben met
zoveel inzake Spinoza bezig (straks de PPC-cursus, en alweer twee boeken zijn
er naar me onderweg) dat het er almaar niet van komt. Maar ooit geef ik het
weer eens aandacht en komt het een keertje van een bespreking van mij, hoop ik.
Intussen keek ik wel ernaar uit of er al ergens een recensie
van het boek verscheen, maar tot heden zag ik er nauwelijks een. De grote
Spinoza scholar Heidi Ravven volstond op Amazon op 15 oktober 2014 met een wel heel bescheiden
review: “Great!” Ja, zo had ik misschien ook met een blogje kunnen volstaan. Iemand
die onder de schuilnaam “toronto” al heel wat besprekingen op Amazon had, kwam
op 13 juli 2014 met deze bespreking, waarin ik mij aardig kan vinden:
