De voorbije dagen is hier enige aandacht gegeven aan Adriaen Koerbagh.
Wim Klever zond mij heden een scan van een artikeltje van 18 juni 2007 in een als anti-canon opgezette reeks in NRC Handelsblad. In dat mailtje schreef hij de op ’t eerste gezicht enigszins enigmatische tekst: “de gebroeders zullen toch zijn bedoeld.”
Ik denk dat dit slaat op de uitspraak van Nelleke Noordervliet, de schrijfster van dat stukje, tijdens het gesprek van afgelopen zondag over de grootste grondlegger van het vrije woord. Toen had ze toch echt alleen Adriaen Koerbagh genoemd naast Franciscus van den Enden die ze aan het lijstje zou willen toevoegen. Maar inderdaad broer Johannes Koerbagh mag daarbij niet vergeten worden. Daarom plaats ik hier in een apart blog haar stukje. Het lijkt daarin alsof Adriaen’s “Een Ligt schijnende in duystere Plaatsen” al was gepubliceerd en hij daarna vluchtte, maar zover was het nog niet gekomen. [Klik op de afbeelding om te vergroten]
