(zie onder) deze weinig bekende fenomenoloog die eigenlijk méér dan Edmund
Husserl zelf, verantwoordelijk was voor het ontstaan van de
Husserliaanse fenomenologische beweging. Hij werd criticus van
Husserl toen die zich naar zijn gevoel te veel in idealistische
richting ontwikkelde. Daubert bleef veel sterker geworteld in de
realiteit en bleef het bewustzijn gebonden zien aan de
lichamelijkheid en aan het lichamelijk tussen andere lichamen en
dingen in de wereld zijn. Ik kan het niet bewijzen, maar heb de
indruk dat achter zijn (op)positie een affiniteit met Spinozistisch
denken verbonden was, ondanks dat hij aantoonbaar slechts een korte
tijd in zijn jeugd met Spinoza bezig is geweest en hem aan de kant
schoof.