Dit zal wel het laatste blog zijn over de idea Dei, waarover
het nu al zo vaak is gegaan. Ik wil het afsluiten met dit blog, waarin ik een
nieuw punt aan de orde stel, dat ik als mijn interpretatie al in de kop heb
gezet.
Ik dacht dat ik met iets nieuws kwam, daar vele hedendaagse
Spinoza-uitleggers de idea Dei als identiek met het intellectus infinitus zien
en dus als onmiddellijke oneindige modus. Zo is b.v. de uitleg van Herman De
Dijn, Wolgang Bartuschat en Yitzhak Melamed naast vele anderen. Maar zij allen
geven geen inzicht in de specifieke rol die de idea Dei uitoefent. Ik meen dat die
rol, die ik eergisteren in dit schema bracht, begrijpelijker wordt als we de
idea Dei als middellijke oneindige modus begrijpen. Zie voor toelichting op het
schema dat eerdere blog].
