Is haar droom nog van deze wereld? Deze droom van de nomade die als een nieuwe Jeanne d’Arc, maar dan zonder gulden maagdenvlies, zich aanbiedt om aan het hoofd van de troepen de tribale moslims uit de westerse wereld te verdrijven, door ze te bekeren en wat betreft hun waarden en normen onder dwang te accultureren. Want de islam dient geharnast tegemoet te worden getreden, zo luidt haar boodschap.
Eigenlijk hoort een bespreking van dit boek helemaal niet thuis op dit Spinoza-weblog. Toch heb ik aanleidingen om het wel te doen. Voor ze naar haar nieuwe vaderland, de VS van Amerika, vertrok, vond ze het belangrijk een daad te stellen door een bezoek te brengen aan het Spinozahuis in Rijnsburg. Hetgeen de indruk gaf dat ze iets had met Spinoza, die ons immers de Verlichting en de moderniteit bracht. De Verlichting, althans het beeld dat zij ervan opdeed, die zijzelf aan den lijve heeft ondervonden wil zij op haar beurt aan anderen, niet alleen brengen, maar desnoods opleggen.