Door een stuk dat vandaag verscheen in het Amherst Bulletin, kan ik weer een Spinoza-toneelstuk toevoegen aan de verzameling die ik via dit weblog aanleg. Amherst Bulletin brengt een portret van de uit New York afkomstige, nu in Shutesbury wonende toneelschrijver Gian DiDonna. Hij heeft inmiddels 12 toneelstukken op zijn naam staan, maar hij begon zijn carrière als toneelspeler. Hij volgde alsnog een master’s-programma aan het Goddard College in Plainfield.
Zijn eerste script was "Bento" (1999) over de 17e eeuwse filosoof Baruch Spinoza, waarmee hij datzelfde jaar als finalist bij de New Play Lab Competition in Valdez, Alaska, een eervolle vermelding kreeg.
Ook schreef hij een stuk over Descartes: Renati the King, dat onlangs is uitgegeven.
Bij historische karakters als Descartes and Spinoza, "I almost feel like I'm bringing [the characters] back to tell the truth that they couldn't at the time," he said, "that there's an aspect of justice in it." In "Bento" it's Spinoza who receives the justice. In "Renati the King," subtitled "A Phantasmagoric Tragi-comedy," the justice goes to the historical record. In the play, DiDonna imagines the final days of a barking-mad Descartes, revealing him as the hypocritical poseur DiDonna believes he was. Along the way it has something to say about the folly of choosing status over solidarity and about the constancy of love." [Hier]
