Met enige somberte blik ik hier terug op de studiebijeenkomst van gisteren in Utrecht (hier op dit weblog de aankondiging). Ik vind het leuker om te bloggen over een bijeenkomst waar ik enthousiast over kon zijn, dan een waar ik met een katerig gevoel vandaan kom.
Ja, een gegeven paard mag je niet in de bek kijken, maar het spreekwoord heeft soms wellicht een beetje ongelijk. De bijeenkomst werd gratis aangeboden aan geïnteresseerden en leek alles van een publieksbijeenkomst te zullen hebben. Zo’n bijeenkomst waarbij wat Spinoza aanbeval: ad captum vulgi loqui – zou worden gesproken naar het bevattingsvermogen van het volk. Bij de aankondiging werd er niets over geschreven dat het anders bedoeld was. Maar op de meeste ogenblikken leek het meer een bijeenkomst van specialisten die het er soms behoorlijk scholastisch aan toe lieten gaan.
Ruim de helft van de zaal werd gevuld door leden van de Spinozavereniging die je uiteraard ook niet mag onderschatten. Maar specialisten in de vroeg-moderne filosofie en de logica van de 16e en 17e eeuw zullen de meesten toch niet zijn. Daar had iets meer rekening mee gehouden kunnen worden.
