aait het nú vooral om een mooie tuin, vroeger waren sierplanten minder belangrijk dan nuttige planten.
Eigenlijk bestaat die scheiding pas een paar eeuwen. In alle grote beschavingen zoals China, India en Egypte stond de kracht van kruiden centraal bij de natuurgenezers. In de oudheid was het Hippokrates die beroemd was vanwege zijn grote plantkundige kennis.
Grieken en Romeinen noemden kruiden ‘groene medicijnen’, met als leidraad het lijvige werk van Dioscorides.
Deze Griekse legerchirurgijn beschreef de geneeskrachtige werking van 600 planten in ‘De Materia Medica’, dat eeuwenlang als dè leer in geneeskruiden werd beschouwd. Na de val van het Romeinse Rijk stond de geneeskunde op een laag pitje in West-Europa
