De waarheid en niets dan de HELE waarheid

Eerherstel komt altijd te laat.

Dat er zo snel een reden zou zijn om op een laatst geschreven blog terug te komen, had ik niet kunnen bedenken.
Zo leg je jouw ervaringen vast over informatie uit en over ‘n Buitenland of je krijgt er al weer een voorbeeld van.

 

Gisteravond, 30 mei wordt een vraaggesprek met Prins Bernhard meer uitgebreid herhaald. Het gaat over een gebeurtenis, die vanmorgen 31 mei zal worden »uitgevoerd« in Den Haag.

 

Het vraaggesprek heeft grote indruk gemaakt.

Het was een mooi voorbeeld voor Balkenende, dat emotionaliteit en realiteit goed hand in hand kunnen gaan. En al helemaal niet elkaar uitsluiten.

 

Het is in de loop van de jaren mij wel gebleken, dat volkeren, die (bijna) de hele geschiedenis door in de verdrukking gezeten hebben, de eigenschap ontwikkeld hebben om  wat sneller beledigd te zijn dan de meer dominante volkeren.

Men kan dan natuurlijk zeggen, dat ze daarmee dan maar moeten leren leven. Maar op deze eigenschap, die niet begrensd is, van heel klein en soms schijnbaar onbelangrijk tot bijna wereldomvattend kan zijn, is ook het anti-semitisme gegrond.

 

Een van die volkeren zijn de Polen. Eeuwenlang vervolgd en bezet door directe of verre buren. Als Esperantist kun je niet »om Polen heen« ! Dr. Zamenhof was Pool en heeft de politieke narigheid al vanaf zijn jeugd moeten meebeleven.
Zodoende ben ik ook in contact gekomen met de Pools Nederlandse Culturele Vereniging.  (dat dan wel tot PNKV werd afgekort). In de jaren, dat ik er lid van was, kon de vereniging spreken van een grote bloei. Er zijn dan ook wel een groot aantal mensen in Nederland woonachtig, die van poolse oorsprong zijn.
Zodoende maakte ik mijn eerste reis naar Polen in 1984 met deze vereniging.
Polen in het buitenland waren (zijn?) voor een groot deel wereldwijd lid van Polonia. Juist om het veelal onvrijwillig verblijf buiten het vaderland, kon men daar de poolse tradities koesteren. Op een toch wel andere manier dan de Hollandse Clubs bv in Bloomwater, Canada en Hollandfair in Australië.

En deze vereniging Polonia beschouwde de PNKV als een waardevolle aanvulling op hun doelstellingen.
Het gevolg hiervan was, dat de PNKV in Polen zelf ook een groter aanzien had, dan zo maar een club. De contacten waren er dan ook wel naar.
Vooral op de eerste reis, die ik meemaakte, waren de meeste ontmoetingen echt officiële gelegenheden. Deze werden dan ook gebruikt om vrijelijk aan meningsvorming en uitwisseling te doen.
In dat jaar werden we daarom »belaagd« met twee gevallen, die de Polen ons Nederlanders enorm kwalijk namen. In beide gevallen had ik hier helemaal niet op gerekend.

 

Het eerste was het lied over Popy Jopy. Ik denk niet, dat de makers en zij die het keer op keer voor de radio »reproduceerden« beseft hebben, dat dit als een belediging van Polen aangerekend werd. Maar ach, zo ja, wat had het die dan nog uitgemaakt ?

Wij konden hoogstens beweren, dat het »slechts« een hetze tegen de leiding van de Katholieke Kerk betrof. En dat het niets met de nationaliteit van de paus te maken had. Maar daar werd deze »politieke« draad wel doorgetrokken. In tegenstelling tot latere gevallen bij de islamistische gemeenschap, had deze belediging geen gevolgen buiten Nederland.

 

De tweede was een veel ouder zeer. Generaal Sosabowski die Nederland bevrijd had, had geen erkenning gekregen. Dat mocht alleen maar erg zachtjes gezegd worden. Maar in die tijd was Solidarnosc al actief en werd er dus niet over gezwegen. Er bestond toen ook al een soort ballade over de man en zijn Poolse Brigade.
Maar dit onrecht werd vandaag dus weer goedgemaakt op een zeer indrukwekkende manier.

 

Maar >>Eerherstel komt altijd te laat<<.

En dan treft het weer opnieuw, dat we niet de HELE waarheid te horen krijgen.

En waarom dan toch ??

 

Uitgebreid wordt vermeld, dat de Polen een heldenstrijd gestreden hebben rond Arnhem. Waar! Natuurlijk waar ! Maar ze waren al veel langer in Nederland en niet om naar de bloembollen te kijken. Die hadden we trouwens zelf nodig om op te eten.

 

De Polen werden vooruit gestuurd tegen de duitse troepen, om het mogelijk te maken, dat koningin Wilhelmina in Zeeuws Vlaanderen voor het eerst >voet op bevrijde bodem< kon zetten.

De Polen werden ingezet om het eiland Walcheren, dat onder water was gezet te bevrijden. Onze andere bevrijders hadden daar geen zin in.

De Polen hebben vanuit Walcheren Zuid Beveland bevrijd richting Noord Brabant.

En zo kwamen ze in westelijk Noord Brabant. En hier werd even kwartier gemaakt alvorens ze doortrokken naar de Betuwe.

In 1950 en later was het aandeel van poolse namen in het telefoonboek van Breda bijna de helft van het totaal.Dus het is niet alleen Arnhem en omgeving, die veel aan de Polen te danken hebben.

 

Maar het blijft voor mij niet te begrijpen, waarom dit niet gememoreerd kan worden.

 

Overigens heb ik nooit gehoord hoe het is afgelopen met de andere »vreemde« squadrons, die mee gevochten hebben op de eerste plaats om Engeland te vrijwaren tegen een invasie van de duitsers. Ik denk hier met name aan de verschillende Tsjecho-Slowaakse vliegeniers, waarvan er ook velen hun leven hebben gegeven om Engeland nazi-vrij te houden.