Een jaar geleden, januari 2009, had ik een blog over Goethe en Spinoza, waarin ik zijn gedicht Prometheus had opgenomen. Dit was één van de twee gedichten die Jacobi in 1785 in zijn Spinoza-Büchlein van Goethe had opgenomen als – wat hem betrof – voorbeelden van pantheïsme en verborgen Spinozisme. Het andere gedicht was Das Göttliche dat al eens door despinoza.nl was opgenomen in het blog 'Goethe, Spinoza en Faust'.
Aan Goethe mag best nog een keer een blog worden gewijd. Want "Goethe war der Spinoza der Poesie," zoals Heinrich Heine ooit heel fraai had geschreven.1) En had Goethe zelf niet gezegd: "Spinoza: der Philosoph, dem ich zumeist vertraue."
Hans-Jürgen Schings noemde Goethe's Werther en zijn Faust: the mythical figures of modern times with the two Wilhelm Meister novels the critical countertheme in which the voice of Spinoza is [..] considered the cantus firmus of outstanding significance.” 2)
Kortom, er zat veel Spinoza in Goethe.
De kapstok voor dit blog is een boekje van Carp dat aanleiding geeft straks een misschien nóg Spinozistischer gedicht van Goethe op te nemen: Eins und Alles.
