Net als De Stijl (zie op dit weblog) had ook Barnett Newman iets met Spinoza.
Het meest bekend werd Barnett Newman wel door zijn schilderij Who is afraid of Red, Yellow and Blue? (1966, een titel die refereert aan Mondriaan). Het werd in 1986 in het Stedelijk Museum Amsterdam door een vandaal in stukken gesneden. Toen het in 1991 na restauratie werd teruggehangen ontstond er een groot tumult. Na onderzoek bleek de restaurateur de verfroller gehanteerd te hebben. Het was volgens kenners onherstelbaar vernietigd, daar het ‘mystieke trillende’ rood, dat laag na laag met zorgvuldige ‘strelingen’ er door de schilder op gestreken was, geheel verdwenen was.
[van wiki]
Dit deed Jos de Mul schrijven in ‘Het sublieme verlangen’: "Als we de reacties in herinnering roepen die de moedwillige beschadiging van dergelijke abstracte iconen bij veel voorvechters van de moderne kunst oproepen – ik denk hierbij aan de heftige emoties die de beschadiging van Who is afraid of Red, Yellow en Blue van Barnett Newman opriep, een heftigheid die in het verleden slechts heiligschennis vermocht op te roepen – dan kunnen we moeilijk anders concluderen dan dat de moderne kunst voor velen inderdaad een religieus aura bezit." [van hier]
