De wekker stond op 7:30 afgesteld, maar om 7:10 werd ik al wakker. Nog steeds met opgezette klieren, maar geen verstopte neus. Eerst nog een lekker bordje Brinta gegeten, en 6 broodjes gesmeerd voor in de trein en na de wedstrijd. En nog een paracetamol genomen om de koorst iig weg te nemen. Geen erge koorst, want anders was ik niet gestart. Hopelijk staat het niet op de doping lijst 
. Normaal ben ik helemaal geen voorstander van pillen, alles liefst puur natuur. Maar wil toch heel graag lopen, zou zonde zijn van de voorbereidingen, al waren die minimaal. In Eindhoven aangekomen eerst de flesjes afgegeven, en daarna rustig omkleden. Van de verkoudheid voel ik helemaal niks, komt waarschijnlijk door de wedstrijdspanning. Met een pendelbusje naar het centrum, en daar kunnen de overige kleren in bewaring gesteld worden. De start is in 3 vakken opgedeeld, toppers, atleten en recreanten. Dat scheelt iig een hoop inhalen bij de start. Zoals gezegd is het strijdplan om in 1.32 op de halve door te komen, dus heel rustig beginnen. Het begint al goed, bij de eerste kilometer roepen ze dat ie 100 meter te vroeg is. Maar in ongeveer 4.16 kwam ik door, dus goed. De 5Km in 21.40, dus schema 1.32. Toen kwam de eerste drankpost, waarschijnlijk waren we te vroeg, want een vrijwillger stond nog voor de tafel flesjes te zetten. Maar ik kon nog net mijn flesje pakken, en met een klein duwtje en zijwaarste pas was ik weer op weg. De rest van de posten was goed geregeld, iemand riep van te voren het startnummer, en daarna werd je flesje gewoon aangegeven, heel goed geregeld dus. Liep nog steeds mooi mijn eigen tempo, ook al werd ik zo nu en dan ingehaald. Die kom ik later nog wel tegen dacht ik bij mezelf. Na de 15 Km ging ik heel lichtjes versnellen, en in 1.30.40 kwam ik door op de halve. Het ging nog steeds goed, dus nog iets meer versnellen, om op het schema 3 rond te komen. Het ging heerlijk, en net onder de 2 uur kwam ik op 28 Km door, dus precies op schema 3 rond. Dit ging nog goed tot 32 Km, ik liep echt heerliijk, maar nu begonnen met bovenbenen "pijn" te doen. Stijf zeg maar. Dus toen maar besloten om het tempo weer iets te laten zakken, om niet kapot te lopen. De "pijn" werd niet minder, maar ik kon wel door blijven lopen. Bij 38 Km kwam mijn trainer Tonnie me tegemoet, en fietste een eindje mee. Vanaf 40Km kon het tempo weer hervatten, en zelfs iets verhogen. Onder de 3 uur zou ik niet meer halen, dat wist ik wel. Dan maar onder de 3 uur 5 minuten. Met een goede laatste kilometer kwam ik in 3.03.51 binnen. Een PR. Hoe kan het ook anders. En eigenlijk heb ik niet zo veel geleden, 1 blaartje en stijve bovenbenen, maar voor de rest niks. Dus al met al toch tevreden, zeker gezien het feit dat ik maar heel weinig kilometers in de week heb gemaakt, en de training onderbroken heb voor het NK estafette.
Foto's volgen nog.
