Gelukkig geen reactie gehad van de dinsdag training. Maar het plekje is nog steeds niet weg. Dus geen risico genomen, en had besloten om in het bos te gaan lopen. Op het rolstoelpad, die is namelijk mooi gelijk, maar toch een redelijke zachte ondergrond. En in het bos natuurlijk. Normaal loop ik ook in naar het bos, maar dan moet ik een gedeelte over de weg. Vandaag dus met de fiets, zodat ik alleen over zachte ondergrond hoefde te lopen. Net op weg voor een duurloopje van een uur kwam ik Niels tegen. Die ook vanwege een lichte blessure had besloten in het bos te lopen. Dus mooi met z'n twee"en op pad voor een duurloop. Eigenlijk met z'n 3'n, want een jonge rottweiler was achter Niels aan gelopen en ondanks het geroep en geschreeuw van het baasje liep hij toch verder met ons mee. Hij bleef netjes voor ons lopen, met vele malen omkijkend om te zien welke afslag we iedere keer zouden nemen. Na een vol rondje kwamen we langs het baasje, maar ze kreeg de hond niet te pakken. En ook de hond bij naam roepen hielp niet. Hij bleef ons hazen. Zelfs toen we langs een andere hond liepen was deze niet interessant genoeg. Na zo'n 4Km lopen merkte we wel dat hij het iets moeilijker begon te krijgen, hij liep steeds minder ver voor ons uit. Uitendelijk na 3 ronden, zo'n 6Km, kreeg het baasje de hond te pakken. Ben benieuwd of ze volgende keer de hond aan de riem houd. Nu heeft ze toch meer dan een half uur in het bos lopen roepen. het laatste rondje moesten we nu dus zonder haas (hond) doen, en dat scheelde in de wind
. Het was heerlijk loopweer, en zo samen met Niels (en hond) was het uur zo voorbij. Eens kijken hoe de kuit/achillespees morgen voelt.
