Gisterenavond was het dus weer zover, oudejaarsavond, wij hebben een beetje de traditie het dan onder ons tweetjes rustig aan te doen maar als je puberdochter met haar vriendin op logeren komt moest er deze keer toch wel ‘iets’ gedaan worden…..
Eerst aten we samen thuis, iedereen moest een schotel maken en Milau koos voor het aperitiefhapje, wij verwachten ons aan chips, salami en toastjes met krabsla maar ze schotelden ons een echt cocktailglas voor met garnalen, zalm, krab,…. Lekker én het oogde nog eens mooi ook, niet?
Daarna trokken we richting Savona waar allerlei festiviteiten waren, onder andere een optreden van de groep Matia Bazar zodat we luidkeels ‘Ti Sento’ konden meebrullen, gevolgd door een wel een halfuur durend vuurwerk nadat het aftellen naar middernacht afgelopen was.
Ondertussen kraakten de meeste mensen rondom ons midden het feestgewoel hun eigen meegebrachte fles spumante onder het ‘gezellige’ kabaal van wel duizend voetzoekers en andere knallertjes die de jonge gasten lieten ontploffen.
Sfeervol was het minste wat je kon zeggen, met als bizar hoogtepunt plots door alle boxen het Italiaanse volkslied en overal gekke Italianen (van piepjong tot stokoud) die in de houding uit volle borst meezongen, het blijft toch altijd een beetje op reis zijn, la bella Italia.
En oh ja, voor ik het vergeet, de dagen voor oudejaar haalde ik samen met mijn zoon (die ondertussen ergens skiën is) de tweede helft brandhout binnen, nog eens 7500 kilo en aldus met rugpijn 2011 in, some things just never change,
(Nicolas)