Zo net voor de kerst vindt ik een vers doodgereden Haas (Lepus
europaeus). Een goede reden om de Haas van het harde asfalt op te rapen.
Eenmaal thuis wordt het mes geslepen, wordt ze respectvol opgehangen
aan de achterpoten en wordt haar winterjasje uitgedaan. Deze wordt samen
met de ingewanden bij de volgende wandeling als dankbaarheidsoffer in
het bos neergelegd voor de Vos. De organen worden goed bekeken en er
zijn geen afwijkende dingen te zien dus die zijn voor mijn likkebaardend
hond die trouw naast mij staat te wachten. Ze is ook zonder jasje een
hele mooie Haas. Na het schoonspoelen en afdeppen is de Haas klaar voor
de vriezer. Ik hoor sommige mensen denken: "Dat had ik niet achter je
gezocht als natuurliefhebber". Inderdaad ik ben me ervan bewust dat het
oprapen van valwild eigenlijk strafbaar is. Denkend aan de vee-industrie
worden dieren als producten beschouwd, hoop ik maar dat de Rechter
mijn "misdaad" seponeert. Dieren worden in
‘fabrieken’ geproduceerd, vermeerderd en verhandeld. Zo veel mogelijk en
zo snel mogelijk, tegen minimale kosten. Daarom worden dieren in
minimale ruimtes gehouden en staan veel dieren altijd binnen met alleen
kunstlicht. Voor hogere productie en efficiëntie worden jonge dieren
direct of te vroeg bij hun moeder weg gehaald. De meeste handelingen in
het proces gebeuren machinaal, door melkrobotten, kuikensorteerders,
lopende banden, slachtmachines, kuikenvegers, etc.. De dichte stallen
waarin de dieren leven zijn klein, laten zelden
daglicht toe en bevatten amper strooisel of afleidingsmaterialen. De
stallen bestaan vooral uit beton, tl-buizen, stalen hekken en
roostervloeren. Dieren leven in hun eigen stront en krijgen amper de
mogelijkheid om te bewegen of natuurlijk gedrag te vertonen. Van alle
dieren in de reguliere vee-industrie mogen alleen melkkoeien en schapen
naar buiten. Dieren worden dicht op elkaar gehouden, zonder afleiding.
Dit
veroorzaakt frustratie, verveling en onderlinge agressie. Om te zorgen
dat de dieren elkaar niet te veel schade toebrengen, worden de dieren "aangepast" aan hun omgeving. Ook aan de levensduur van de dieren wordt
gesleuteld. Ze worden
doorgefokt op snelle groei, zodat ze eerder geslacht kunnen worden. De
dieren hebben
al heel jong een lichaam dat volwassen gespierd is. Door deze groei
ontstaan veel gezondheidsproblemen, bijvoorbeeld omdat het eigen skelet
dit gewicht nog niet kan dragen. Veel dieren halen op deze manier de
slachtleeftijd niet eens, maar deze ‘uitval’ wordt als economisch
acceptabel gezien. Na het ellendige leven in de stal, is het tijd voor
de slacht. In
Zuid-Europese landen is slachten een paar cent goedkoper, dus veel
dieren worden op uren- tot dagenlange transporten gezet in een krappe
vrachtwagen zonder eten. Sommige dieren worden vlak na de geboorte al
afgemaakt, zoals haantjes en geitenbokjes. Niet rendabel genoeg om ze
groot te laten worden. Door al deze maatregelen produceren we jaarlijks
meer dan 500 miljoen
dieren in de Nederlandse vee-industrie. In de wetgeving wordt
gesproken over kilo’s kip per vierkante meter.
Deze dieren worden niet meer als individu geteld. Door de hoge dichtheid
en
de weggefokte weerstand ontstaan epidemieën, zoals MKZ, Q-koorts en BSE.
Om verdere verspreiding te voorkomen wordt dit opgelost door miljoenen
gezonde dieren te vernietigen. Tja, en zo zou je nog wel even door
kunnen gaan met dit ongemakkelijke kerstverhaal. Ik kies dit jaar voor
een gevonden en zelf geslacht stukje "illegaal" huppel in het veld
scharrelvlees. Die heeft tenminste een goed dierwaardig leven gehad totdat ze
geraakt werd door een auto. En wie is nu het haasje? De ruim 135 miljoen
dieren die in de Nederlandse vee-industrie "leven" en waarvan bijna
dagelijks 1,3 miljoen dieren worden geslacht? Of zijn we allemaal het
haasje omdat we dit slikken? Vlees eten hoeft geen probleem te zijn. Als je maar bewust bent onder welke omstandigheden het dier geleefd heeft voor dat het op je bord ligt en daar niet je ogen voor sluit. Ik wens U allen een vrolijk kerstfeest!
europaeus). Een goede reden om de Haas van het harde asfalt op te rapen.
Eenmaal thuis wordt het mes geslepen, wordt ze respectvol opgehangen
aan de achterpoten en wordt haar winterjasje uitgedaan. Deze wordt samen
met de ingewanden bij de volgende wandeling als dankbaarheidsoffer in
het bos neergelegd voor de Vos. De organen worden goed bekeken en er
zijn geen afwijkende dingen te zien dus die zijn voor mijn likkebaardend
hond die trouw naast mij staat te wachten. Ze is ook zonder jasje een
hele mooie Haas. Na het schoonspoelen en afdeppen is de Haas klaar voor
de vriezer. Ik hoor sommige mensen denken: "Dat had ik niet achter je
gezocht als natuurliefhebber". Inderdaad ik ben me ervan bewust dat het
oprapen van valwild eigenlijk strafbaar is. Denkend aan de vee-industrie
worden dieren als producten beschouwd, hoop ik maar dat de Rechter
mijn "misdaad" seponeert. Dieren worden in
‘fabrieken’ geproduceerd, vermeerderd en verhandeld. Zo veel mogelijk en
zo snel mogelijk, tegen minimale kosten. Daarom worden dieren in
minimale ruimtes gehouden en staan veel dieren altijd binnen met alleen
kunstlicht. Voor hogere productie en efficiëntie worden jonge dieren
direct of te vroeg bij hun moeder weg gehaald. De meeste handelingen in
het proces gebeuren machinaal, door melkrobotten, kuikensorteerders,
lopende banden, slachtmachines, kuikenvegers, etc.. De dichte stallen
waarin de dieren leven zijn klein, laten zelden
daglicht toe en bevatten amper strooisel of afleidingsmaterialen. De
stallen bestaan vooral uit beton, tl-buizen, stalen hekken en
roostervloeren. Dieren leven in hun eigen stront en krijgen amper de
mogelijkheid om te bewegen of natuurlijk gedrag te vertonen. Van alle
dieren in de reguliere vee-industrie mogen alleen melkkoeien en schapen
naar buiten. Dieren worden dicht op elkaar gehouden, zonder afleiding.
Dit
veroorzaakt frustratie, verveling en onderlinge agressie. Om te zorgen
dat de dieren elkaar niet te veel schade toebrengen, worden de dieren "aangepast" aan hun omgeving. Ook aan de levensduur van de dieren wordt
gesleuteld. Ze worden
doorgefokt op snelle groei, zodat ze eerder geslacht kunnen worden. De
dieren hebben
al heel jong een lichaam dat volwassen gespierd is. Door deze groei
ontstaan veel gezondheidsproblemen, bijvoorbeeld omdat het eigen skelet
dit gewicht nog niet kan dragen. Veel dieren halen op deze manier de
slachtleeftijd niet eens, maar deze ‘uitval’ wordt als economisch
acceptabel gezien. Na het ellendige leven in de stal, is het tijd voor
de slacht. In
Zuid-Europese landen is slachten een paar cent goedkoper, dus veel
dieren worden op uren- tot dagenlange transporten gezet in een krappe
vrachtwagen zonder eten. Sommige dieren worden vlak na de geboorte al
afgemaakt, zoals haantjes en geitenbokjes. Niet rendabel genoeg om ze
groot te laten worden. Door al deze maatregelen produceren we jaarlijks
meer dan 500 miljoen
dieren in de Nederlandse vee-industrie. In de wetgeving wordt
gesproken over kilo’s kip per vierkante meter.
Deze dieren worden niet meer als individu geteld. Door de hoge dichtheid
en
de weggefokte weerstand ontstaan epidemieën, zoals MKZ, Q-koorts en BSE.
Om verdere verspreiding te voorkomen wordt dit opgelost door miljoenen
gezonde dieren te vernietigen. Tja, en zo zou je nog wel even door
kunnen gaan met dit ongemakkelijke kerstverhaal. Ik kies dit jaar voor
een gevonden en zelf geslacht stukje "illegaal" huppel in het veld
scharrelvlees. Die heeft tenminste een goed dierwaardig leven gehad totdat ze
geraakt werd door een auto. En wie is nu het haasje? De ruim 135 miljoen
dieren die in de Nederlandse vee-industrie "leven" en waarvan bijna
dagelijks 1,3 miljoen dieren worden geslacht? Of zijn we allemaal het
haasje omdat we dit slikken? Vlees eten hoeft geen probleem te zijn. Als je maar bewust bent onder welke omstandigheden het dier geleefd heeft voor dat het op je bord ligt en daar niet je ogen voor sluit. Ik wens U allen een vrolijk kerstfeest!
