Terwijl de rest van de tuin groen is, beginnen de vier Zwarte moerbeien (Morus nigra) met hun eerste voorzichtige groen. Deze plant komt uit de moerbeifamilie (Moraceae) die van nature voorkomt in Midden- en West-Azië, maar alom gekweekt wordt in Zuid-Europa. Onze bomen zijn afkomstig uit Italië. Ze doen het hier uitstekend en elk jaar kan ik wel een paar zoete vruchten plukken, als de vogels mij niet voor zijn geweest. Elke winter als hun bladeren eraf zijn gevallen doe ik ze snoeien. Hun zichtbare "achterstand" wordt ruimschoots ingehaald. Op het eind van de zomer hebben ze twijgen van bijna twee meter met daaraan grote bladeren. Maar zo ver is het nog niet. Door hun vorm van een parasol met kale horizontale dikke takken zijn ze geliefd als zitplaats in de groene tuin. In het verleden heb ik al veel soorten vogels op deze bomen waargenomen: Blauwe reiger, IJsvogel, Sperwer, Fazant en een ontsnapte Grijze roodstaartpapegaai om een paar opvallende op te noemen. Sinds de vijver bij de buren is opgeruimd heb ik de eerste twee, die regelmatige bezoekers waren, niet meer gezien. De Houtduiven (Columba palumbus) maken er ook dankbaar gebruik van. Vanuit de hoge Zomereiken strijken ze neer op de Moerbeien en verkennen ze de omgeving of het veilig is om op het gazon te landen. Veilig vanwege onze twee vlinderhonden die zijn er niet altijd mee eens dat ze over "hun" gazon lopen. Maar ondanks hun "jacht"pogingen blijven de Houtduiven terug komen. Het gazon begint steeds soortenrijker te worden omdat er alleen gemaaid en afgevoerd wordt. Daarnaast wordt er al jaren niet meer gemest. Vooral Witte klaver is een lekker hapje voor de Houtduiven. Dan nemen ze de soms tijdelijke"vlinder" overlast voor lief. Met dit regenachtige voorjaar is ook hun tweede broedsel verloren gegaan en het lijkt wel of ze zich beraden zijn wat ze gaan doen. Niet alleen de regen gooit roet in hun geluk. Regelmatig komt er een lastige witte Pauwstaart van de overburen in onze tuin. Met zijn baltsgedrag maakt deze duif het leven van de Houtduiven er niet eenvoudiger op. Maar het stel heeft een hechte band en laat zich niet gek maken door deze irritante "vrede-stichter". Hoewel Houtduiven kunnen overkomen als dommige en sullige vogels zijn ze, als het echt nodig is, tamelijk agressief. Met hun vleugels kunnen ze rake klappen uitdelen. Maar de hulp van een Havik zou in deze meer dan welkom zijn. De Pauwstaart vraagt er ook gewoon om als je elke vroege ochtend opvallend zit te koeren op de nok van het dak. Maar goed vandaag is die witte lastpost er niet en kunnen de Houtduiven rustig, met opgezette verenpak om zich warm te houden, wachten in de Moerbei op betere tijden.
